YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/5452
KARAR NO : 2019/9069
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu hakkında faturaya dayalı olarak genel haciz yolu ile başlatılan ilamsız icra takibinde alacaklı, takibin kesinleşmesinden sonra icra mahkemesine yaptığı başvuruda, icra müdürlüğünce yapılan 12.6.2014 tarihli dosya hesabında tespit edilen bakiye alacak miktarının düşük belirlendiğini ileri sürerek, borçlunun ödeme yaptığı tarih olan 16.6.2014 itibariyle toplam alacağın 259.983,64 TL olarak belirlenmesini talep etmiş, bu şikayet ile birleşen dosyada şikayetçi borçlu ise, kendisinden yapılan 18.922,14 TL fazla tahsilatın faizi ile birlikte iadesini istemiş, mahkemece, asıl dava yönünden şikayetin kabulü ile ödeme tarihi itibariyle borçlunun 10.481,18 Euro (30.369,22 TL) bakiye borcu olduğunun tespitine, birleşen davanın ise, İİK’nun 361. maddesi gereğince öncelikle icra müdürlüğüne yapılmış bir başvuru olmadığı ve rapora göre bakiye borç bulunduğu gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararının taraflarca temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce, borçlunun hesap tablosuna yönelik şikayetinin esasının incelenerek ek rapor alınması gerektiği gerekçesi ile karar bozulmuş, mahkemece, bozma sonrası alınan ek rapor hükme esas alınarak karar verilmiştir.
Alacaklı … tarafından borçlu Kapı Sistemleri Mümessillik San. ve Tic. Ltd. Şt. aleyhine iki adet faturaya dayanılarak 41.547,85 Euro asıl alacak ve 7.651,89 Euro işlemiş faizin tahsili için ilamsız icra takibi başlatıldığı, borçlunun itirazı üzerine takibin durduğu, alacaklı tarafından açılan itirazın iptali davası üzerine, İstanbul Anadolu 1.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2012/430-2013/399 sayılı kararı ile 11.07.2013 tarihinde davanın kısmen kabulüne, davalı borçlunun Kartal 2. İcra Müdürlüğü’nün 2008/1295 E sayılı takip dosyasında itirazının kısmen iptali ile, takibin 41.547.85 EURO asıl alacak, 590.77 EURO işlemiş faiz olmak üzere toplam 42.138.62 EURO üzerinden devamına, asıl alacağa takip tarihinden itibaren 3095 sayılı yasanın 4/a maddesi gereğince (Yıllık % 9 oranını geçmemek üzere) faiz yürütülmesine, alacağın % 40 ‘ı oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verildiği görülmektedir.
Takibin dayanağı olan İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 11.07.2013 gün ve 2012/430 E. – 2013/399 K. sayılı hüküm, Yargıtay 19. Hukuk Dairesi’nin 17.12.2014 tarih ve 2014/13186 Esas, 2014/18219 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma sonrası mahkemece; 2015/47 Esas 2016/200 K. sayılı yeni hüküm tesis olunmuştur.
İcra müdürlüğünce yapılan 12.06.2014 tarihli dosya hesabında, bakiye borç miktarının 205.920,29 TL olarak tespit edildiği, borçlunun 16.06.2014 tarihinde icra dosyasına 205.920,29 TL ödeme yaptığı anlaşılmıştır. Taraflar arasındaki uyuşmazlık; dosya borcunun tespitinde itirazın iptali ilamının esas alınmaması ve özellikle tarafların itirazları karşılanmadan hazırlanmış olan bilirkişi raporundaki hesaplamaların hükme esas alınmasıdır. Bu haliyle mahkemece alınan bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli olmadığı görülmektedir.
Mahkemece, tarafların bilirkişi raporlarına yönelik itirazları da gözetilerek, itirazın iptaline ilişkin mahkeme ilamına göre yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ: Tarafların temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK’nin 366. ve HUMK’nin 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.