Yargıtay Kararı 12. Hukuk Dairesi 2018/5414 E. 2019/1851 K. 12.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5414
KARAR NO : 2019/1851
KARAR TARİHİ : 12.02.2019

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlu belediye vekili icra mahkemesine başvurusunda; sair iddiaları ile birlikte şikayete konu 320 parsel sayılı taşınmazın idareye vatandaş tarafından şartlı bağış yolu ile devredildiğini ileri sürerek 5393 sayılı Belediye Kanunu 15/son maddesi gereğince haczedilemeyeceği iddiası ile üzerine konulan haczin kaldırılmasını istediği, mahkemece, borçlu tarafından 320 parsel sayılı taşınmazın belediyeye şartlı bağışla geçtiği iddiasını ispatlayacak delil sunulmadığı, belirtilen hususun kamu düzenine ilişkin olmadığı,resen araştırma ilkesinin uygulanamayacağı gerekçesi ile bu parsel yönünden davanın reddine karar verildiği görülmektedir.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15/son maddesinde; “Belediyenin proje karşılığı borçlanma yoluyla elde ettiği gelirleri, şartlı bağışlar ve kamu hizmetlerinde fiilen kullanılan malları ile belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirleri haczedilemez” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda; borçlu vekilinin, yargılama sırasında şikayete konu 320 parsel sayılı taşınmazın şartlı bağış ile devrine ilişkin belge sunmadığı, ancak temyiz dilekçesi ekinde bir kısım belgeler sunduğu görülmüştür.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15/son maddesinde düzenlenen şartlı bağışların haczedilemeyeceğine ilişkin hüküm emredici niteliktedir.
O halde mahkemece, şikayete konu 320 parsel sayılı taşınmaz yönünden borçlu belediye tarafından temyiz dilekçesi ekinde sunulan belgeler incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekmekte olup mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK’nin 366. ve HUMK’nin 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.