YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4974
KARAR NO : 2019/38
KARAR TARİHİ : 14.01.2019
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu vekili, aleyhlerine başlatılan takibe konu kararın, kamulaştırmasız el atma nedeniyle tazminat davasına ilişkin olduğunu, ilamlı icra takibi ile ilgili olarak tüm fer’ileri ile birlikte ödeme yapıldığını, ancak müvekkili İSKİ Genel Müdürlüğü hesaplarına yine de haciz konulduğunu, Kamulaştırma Kanunu hükümlerinin yok sayıldığını, maktu hesaplanması gereken icra vekalet ücreti ile tahsil harcının nispi olarak hesaplanarak müvekkili idare hesaplarına haciz konulduğunu, bu durumun usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek hacizlerin iptali istemiyle icra mahkemesine başvurmuş, mahkemece şikayetin reddine karar verilmiştir.
11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa’nın 21. maddesi ile değişik 2942 sayılı Yasa’nın Geçici 6. maddesinin 7. fıkrasında; ”Bu madde kapsamında açılan davalarda, mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri, bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” hükmü, yine aynı maddenin 13. fıkrasında da; ”4.11.1983 tarihinden bu fıkranın yürürlüğe girdiği tarihe kadar kamulaştırma işlemleri tamamlanmamış veya kamulaştırması hiç yapılmamış olmasına rağmen fiilen kamu hizmetine ayrılan veya kamu yararına ilişkin bir ihtiyaca tahsis edilerek üzerinde tesis yapılan taşınmazların idare tarafından kamulaştırılması hâlinde kamulaştırma bedeli ve mahkemelerce malikleri lehine hükmedilen tazminatlar için de bu maddenin on birinci fıkrası, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan her türlü davalarda ise yedinci fıkra hükümleri uygulanır” hükmü yer almaktadır.
Bununla birlikte; idarenin kamulaştırmasız el atma eyleminin 1983 yılından sonrasına ait olup olmadığı konusunda belge ve bilgi bulunmamakta ise, el atma eyleminin 1983 sonrası olduğunun kabulü gerekir.
Diğer taraftan, 6487 sayılı Yasa’yla değişen, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun Geçici 6. maddesinin 13. fıkrasının, Anayasa Mahkemesi’nin 13/11/2014 tarih ve 2013/95 Esas 2014/176 sayılı kararı ile iptal edilmiş olmakla uygulanırlığı kalmamıştır.
Somut olayda, idarenin kamulaştırmasız el atma eyleminin 1983 yılından sonrasına ait olup olmadığı konusunda belge ve bilgi bulunmadığından, el atma eyleminin 1983 sonrası olduğunun kabulü gerektiği gibi, icra dosyasına 29/01/2014 tarihinde 277.993,77-TL.’nin de ödendiği görülmektedir. Ödemenin yapıldığı bu tarih itibariyle henüz maktu vekalet ücreti ve maktu harç uygulamasını gerektiren yukarıda açıklaması yapılan Yasa hükmü iptal edilmemiş olduğundan, gerektiğinde bilirkişi raporu da aldırılarak, maktu vekalet ücreti ve maktu harç üzerinden yapılacak hesaplama sonucu dosya borcunun belirlenmesi ve yapılan ödemenin borcu karşılayıp karşılamadığının, bir başka anlatımla dosyanın infazının gerçekleşip gerçekleşmediğinin tespiti gerekir.
Bu durumda, mahkemece; borçlu kurum tarafından yapılan ödeme tarihi itibariyle dosyanın infaz edildiğinin tespiti halinde, şikayete konu hacizlerin iptali, infaz edilmediğinin tespiti halinde ise, icra dosyası derdest iken maktu hesaplamaya ilişkin hükmün iptal edildiği nazara alınarak, vekalet ücreti ve icra harçları nispi olarak değerlendirilip buna göre yapılacak hesaplama ile sonuca gidilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK’nin 366. ve HUMK’nin 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.