YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4729
KARAR NO : 2018/10906
KARAR TARİHİ : 06.11.2018
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine sendikal üyelik ve dayanışma aidatı alacağı ilamına dayanılarak başlatılan ilamlı takipte, borçlunun, icra emrinde talep edilen faizin fazla olduğunu ileri sürerek icra emrinin iptali istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece 22.02.2016 tarihli ek bilirkişi raporu doğrultusunda şikayetin kısmen kabulü ile … 9. İcra Müdürlüğünün 2014/13291 sayılı dosyasında bulunan icra emrindeki dayanışma aidatı alacağı işlemiş faiz miktarının 238.030,82 TL olarak tespitine, fazla talep edilen 151.426,00 TL’lik kısmının iptaline karar verildiği, alacaklının kararı süresinde temyiz ettiği görülmektedir.
HGK’nin 20.09.2006 tarihli ve 2012/594 E. – 534 K. sayılı kararında da vurgulandığı üzere; en yüksek banka mevduat faiziyle tahsiline karar verilen alacaklar bakımından, mahkemece yapılacak iş; tarafların bildirdikleri bankalardan, hakkın doğum tarihinden itibaren birer yıllık devreler halinde, bankalarca mevduata fiilen uygulanan en yüksek faiz oranlarının sorulması, hakkın doğum tarihinden itibaren takip tarihine kadar istenebilecek faiz miktarının bilirkişiye hesaplattırılması şeklinde olmalıdır.
Somut olayda; alacaklı tarafça bankaların isimlerinin bildirildiği, mahkemece bildirilen bankalara yazılan müzekkerelerde 22.02.1998 tarihinden itibaren fiilen uygulanan en yüksek işletme kredisi faiz oranlarının istendiği, bu hususa ilişkin 21.10.2015 ve 28.01.2016 tarihli müzekkerelere … Bankasınca cevap verilmediği, …’in faiz oranlarının yapılacak hesapta değerlendirilmesinin alacaklı vekilince talep edildiği, 22.02.2016 tarihli ek bilirkişi raporunda, Yapı Kredi Bankası tarafından bildirilen oranların TCMB‘na bildirilen azami oranlar olduğu, fiilen uygulanan oranları göstermediği, TEB’den gelen cevapta ise, işletme kredisi faizi oranlarının tablo içinde yer aldığı, ancak boş olduğu görülmekle, en yüksek işletme kredisi faiz oranları olarak İş Bankası oranlarının esas alındığının belirtildiği, alacaklı vekilinin ek bilirkişi raporuna yönelik itirazında; TEB’in fiilen uyguladığı en yüksek işletme faiz oranlarının değerlendirilmediğini belirttiği görülmüştür.
Alacaklı tarafça banka isimlerinin belirtildiği, borçlunun banka ismi belirtmediği, alacaklının bildirdiği bankalardan 22.02.1998 tarihinden itibaren fiilen uygulanan en yüksek işletme kredisi faiz oranlarının eksiksiz temin edilmediği, bu eksikliğin, alacaklı vekili tarafından sunulan bilirkişi raporuna yönelik itiraz dilekçesi ve temyiz talebinde belirtildiği görülmektedir.
O halde, mahkemece, alacaklının bildirdiği bankaların genel müdürlüklerinden, hakkın doğumu tarihinden itibaren birer yıllık devreler halinde bankalarca mevduata fiilen uygulanan en yüksek işletme kredisi faiz oranları tesbit edilerek, gelen yazı cevaplarına göre birer yıllık devreler halinde, bankaların fiilen uyguladıkları en yüksek işletme kredisi faiz oranları esas alınarak, bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken, yukarıda açıklanan ilkelere uygun olmayan bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ: Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK’nin 366. ve HUMK’nin 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), bozma nedenine göre alacaklının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.