Yargıtay Kararı 12. Hukuk Dairesi 2018/15001 E. 2019/2141 K. 14.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/15001
KARAR NO : 2019/2141
KARAR TARİHİ : 14.02.2019

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın dosyası Dairemize gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
İcra mahkemesince verilen 04/04/2018 tarihli şikayetin reddine ilişkin karara karşı şikayetçi tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine mahkemece ek karar ile istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş, ek karara karşı şikayetçi istinaf yoluna başvurmuş, … Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesinin 31/05/2018 tarihli ve 2018/1303 E. – 1347 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kararın şikayetçi tarafından temyizi üzerine anılan Bölge Adliye Mahkemesinin 28/06/2018 tarihli ek kararı ile temyiz başvurusu reddedilmiş, şikayetçi tarafından temyiz isteminin reddine dair ek karar temyiz edilmiş olup, Dairemizin 10/09/2018 tarihli ve 2018/12995 E.-2018/7647 K. sayılı ilamı ile onandığı, bu defa şikayetçi tarafından onama kararının kaldırılması talebiyle karar düzeltme dilekçesi verildiği anlaşılmaktadır.
HMK’nun Geçici 3. maddesinde, “Bölge adliye mahkemelerinin, 26/09/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri’nin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun’un Geçici 2. maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanun’un temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” hükmü yer almaktadır. Dolayısıyla, karar düzeltme yolu 1086 sayılı HUMK ile düzenlenen bir kanun yolu olup, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlaması ile yürürlükten kalkmıştır. Bölge Adliye Mahkemelerince verilmiş ve Yargıtay tarafından onanmış kararlar, şekli anlamda kesinleşmiş olduğundan karar düzeltmeye tabi değildir. Bu nedenle şikayetçinin karar düzeltme istemi incelenemez.
SONUÇ: 1-Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçinin karar düzeltme isteğini içeren dilekçesinin REDDİNE,
2-HMK’nun 368. maddesi gereğince temyiz talebinin kötü niyetle yapıldığı anlaşılırsa, Yargıtay’ca 329. madde hükümleri uygulanır. Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen ve Yargıtay’ca temyiz incelemesi yapılan kararlara karşı karar düzeltme yolu bulunmadığı gibi şikayetçi vekilinin talebinin kötü niyetle yapıldığı anlaşıldığından, HMK’nun 368. maddesi yollaması ile 329/2. maddesi gereğince şikayetçi vekilinin takdiren 3.000,00 TL disiplin para cezası ile CEZALANDIRILMASINA, para cezasının mahal mahkemesince yerine getirilmesine, 14/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.