YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/14497
KARAR NO : 2018/10186
KARAR TARİHİ : 18.10.2018

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının dosyası Dairemize gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Davacı, davalı alacaklının isminin yer almadığı takip talebi ile kat malikleri kuruluna izafeten ilamsız takip başlatıldığını, konu her hangi bir tebligat yapılmadığını, kesinleşmiş bir borç olmadığını,adına tebliğ edilen borç muhtırasının ve icra takibinin ferileriyle birlikte iptali isteminde bulunmuş mahkemece borç muhtırasının iptaline ancak takibin iptaline yönelik talebin reddine karar verildiği, davacının karara karşı temyiz isteminde bulunması üzerine Yargıtay 12.Hukuk Dairesinin 7/11/2017 tarih, 2016/22271 esas, 2017/13741 karar sayılı ilamı ile temyiz dilekçesinin reddine karar verildiği,bu karara karşı davacı asil tarafından 28/11/2017 tarihinde Karar Düzeltme Yoluna başvurulmuş ve Yargıtay 12.Hukuk Dairesinin 28/05/2018 tarih, 2018/64 esas, 2018/5400 karar sayılı ilamı ile Karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiştir.
Davacının ikinci kez karar düzeltme talep etmesi üzerine mahkemece 23/07/2018 tarihinde ek karar ile kararın kesinleştiği belirtilerek kesin olmak üzere talebinin reddine karar verilmiş ise de; davacı bu kez 23/7/2018 tarihli mahkemenin ek kararın kaldırılması için başvurduğu,mahkemenin ise yeniden ek karar ile 17/08/2018 tarihinde, 23/07/2018 tarihli kararın kesin olarak verildiği gerekçesi ile talebin reddine karar vermiştir.
Karar düzeltme istemini inceleme görevi Yargıtaya ait olup, temyiz hakkındaki İİK’nun 365. maddesine benzer bir düzenleme karar düzeltme hakkında mevcut olmadığından, mahkemenin karar düzeltme dilekçesini reddetme yetkisi bulunmamaktadır. Bu sebeple mahkemece, verilen karar düzeltme talebinin reddine yönelik 23/7/2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
2- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi gereğince halen yürürlükte olan 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 442/1.maddesinde yer alan; “Aynı ilam aleyhine bir defadan ziyade tashihi karar talebi mesmu olmadığı gibi tashihi karar arzuhalinin reddine veya kabulüyle kararı sabıkın tadiline dair sudur eden hükümlere karşı dahi tashihi karar caiz değildir” hükmü karşısında karar düzeltme talebi üzerine verilen Yargıtay kararına karşı yeniden karar düzeltme yoluna gidilmesi olanağı bulunmamaktadır.
Karar düzeltme talebi üzerine verilen Yargıtay kararına karşı yeniden karar düzeltme yoluna gidilmesi olanağı bulunmadığından, davacının dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Davacının ikinci kez karar düzeltme istemlerini içeren dilekçesinin (REDDİNE), 18/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.Başkan