YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/87
KARAR NO : 2023/2183
KARAR TARİHİ : 15.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında Dairemizin bozma ilamı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz eden sanık hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Isparta 6.Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.12.2015 tarihli ve 2015/97 Esas, 2015/1565 Karar sayılı kararı ile sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 nci maddesi gereğince 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2.Isparta 6.Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.12.2015 tarihli ve 2015/97 Esas, 2015/1565 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin, 02.06.2021 tarihli ve 2020/3107 Esas, 2021/4532 Karar sayılı ilâmıyla; basit yargılama usulünün uygulanması yönünde değerlendirme yapılması gerektiği gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
3..Isparta 6.Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.12.2015 tarihli ve 2015/97 Esas, 2015/1565 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında basit yargılama usulü hükümlerinin uygulanmasına karar verilerek, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 58 nci maddesi gereğince 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiş, ancak sanık tarafından bu karara itiraz edilmesi üzerine, Isparta 6.Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.10.2022 tarihli ve 2021/665 Esas, 2022/290 Karar sayılı kararı ile sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 nci maddesi gereğince 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 29.12.2022 tarihli ve 2022/154771 sayılı, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddi ile onama görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri;
1.Fazla ceza verildiğine,
2. Zamanaşımı süresinin dolduğuna ,
3.Lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve diğer sebeplere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
Yerel Mahkemenin Kabulü:
1.Sanığın olay tarihinde, 32 HZ 907 plakalı aracı ile 2,71 promil alkollü olarak Keçeci Mahallesi 2319 Sokakta park halinde olan müşteki …’ye ait 07 PEY 48 plaka sayılı araca çarparak maddi hasarlı kazaya sebebiyet verdiği, sanıktaki alkol miktarının kişilerin güvenli şekilde … sevk ve idare etmesine engel teşkil edecek düzeyde olduğu, her ne kadar sanık yargılama aşamasında aracı kendisinin kullanmadığını beyan etmiş ise de, kollukta özgür iradesi ile vermiş olduğu beyanında aracı kendisinin kullandığını beyan ettiği, yargılama aşamasındaki savunmasının başkasına yönelik suç isnatı niteliğinde olup kendisini suçtan kurtarmaya yönelik olduğu, üzerine atılı suçun sabit olduğu sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği anlaşılmakla, buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.
2. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Dairemizin bozma ilâmına uyulmasına karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Yapılan inceleme neticesinde yerel mahkemenin kararında, oluş ve kabulde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı görülmüştür.
Sanığın Temyiz İstemi Yönünden;
1.Fazla Ceza Yönünden;
Suç tarihinde 2.71 promil alkollü olan sanığın park halindeki araca çarparak maddi hasarlı kazaya sebebiyet verdiği, dosyada mevcut bulunan alkol ölçümüne ilişkin tutanak dikkate alındığında sanık hakkında belirlenen temel ceza miktarında bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Zamanaşımı Süresinin Dolduğu Yönünden;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin, 5237 sayılı TCK’nın 66/1(e)-2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen şekilde en fazla yarı oranında uzamasıyla hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının henüz dolmadığı anlaşılmıştır.
3.Lehe hükümlerin uygulanması gerektiği yönünden;
Sanığın daha önce kasıtlı suçlardan mahkum olması, tekerrüre esas sabıkasının bulunması, suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması, seçenek yaptırımlara çevirme ile erteleme hükümlerin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi yönünden hükümde bu yönüyle bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.
4.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın sair temyiz istemleri yönünden hükümde bu yönüyle bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Isparta 6.Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.10.2022 tarihli ve 2021/665 Esas, 2022/290 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.