YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/819
KARAR NO : 2023/4898
KARAR TARİHİ : 09.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/443 E., 2018/1697 K.
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükunu bozma,Hakaret
HÜKÜM : Temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile ek kararın onanması
1-Sanık hakkında hakaret suçundan verilen hükme yönelik istinaf başvurusunun reddine dair karar yönünden;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 23.05.2018 tarihli ve 2018/443 Esas, 2018/1697 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, Kırıkkale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.11.2017 tarihli ve 2015/261 Esas, 2017/614 Karar sayılı kararı ile “Sanık … hakkında katılan Gülizar Yurtoğlu’na yönelik hakaret” suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/1, 129/1, 62, 52 ncı maddeleri uyarınca 1000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 272 nci maddesinin üçüncü fıkrasının a bendi uyarınca “Hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine” karşı istinaf yoluna başvurulamayacağına ilişkin düzenleme
ile aynı Kanun’un 279 ncu maddesinin birinci fıkrasının b bendi uyarınca “incelenmesi istenen kararın bölge adliye mahkemesinde incelenebilecek kararlardan olmadığının” anlaşılması halinde istinaf başvurusunun reddine karar verilir, bu kararlar itiraza tabidir” hükmünü taşımakta olup; hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle istinaf başvurusunun reddine dair karara karşı ancak itiraz kanun yoluna başvurulabileceği, yapılan itirazın mercii Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17.Ceza Dairesinin 2018/96 değişik iş sayılı kararıyla reddine karar verildiği anlaşılmakla, dava dosyasının, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
2- Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükunun bozma suçundan verilen temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar yönünden;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16.Ceza Dairesi tarafından verilen 09.07.2018 tarihli ve 2018/443 Esas, 2018/1697 Karar sayılı ek kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Kırıkkale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.11.2017 tarihli ve 2015/261 Esas, 2017/614 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 23.05.2018 tarihli ve 2018/443 Esas, 2018/1697 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan karara yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 09.07.2018 tarihli ve 2018/443 Esas, 2018/1697 Karar sayılı ek kararı ile katılan vekilinin temyiz başvurusu hakkında, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi; sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendinde yer verilen; “On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak (…) istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümünde yer alan; “… temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 09.07.2018 tarihli ve 2018/443 Esas, 2018/1697 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kırıkkale 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.11.2023 tarihinde karar verildi.