YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5672
KARAR NO : 2023/4107
KARAR TARİHİ : 17.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/76 E., 2023/482 K.
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.03.2016 tarihli ve 2015/713 Esas, 2016/276 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.03.2016 tarihli ve 2015/713 Esas, 2016/276 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 18.01.2022 tarihli ve 2020/5666 Esas, 2022/327 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulü hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.10.2022 tarihli ve 2022/238 Esas, 2022/604 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
4. Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.10.2022 tarihli ve 2022/238 Esas, 2022/604 Karar sayılı kararına sanık müdafii tarafından itiraz edilmesi üzerine yerel mahkemece 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince genel hükümlere göre yargılamaya devam edilmesine karar verilmiştir.
5. Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.06.2023 tarihli ve 2023/76 Esas, 2023/482 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
6. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 30.08.2023 tarihli ve 2023/91648 sayılı hükmün onanması görüşünü içeren Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, suçun oluşmadığına, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 51inci ve 231 inci maddelerinin uygulanması gerektiğine ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi gerekçesinde; “Tüm dosya kapsamından sanığın olay tarihinde … kullandığı esnada kolluk kuvvetlerinin trafik uygulamasına girdiği, yapılan uygulamada sanığın 1.07 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, sanığın alkol oranının güvenli sürüş yeteneğini olumsuz yönde etkileyecek miktarda olduğu, sanığın alkollü … kullanarak kişilerin hayatı, sağlığı ve mal varlığı bakımından tehlikeli ve trafik güvenliğini tehlikeye sokacak şekilde … kullanmak suretiyle üzerine atılı suçu işlediği sabit görülerek; eylemine uyan TCK’nın 179/3 maddesi delaletiyle TCK’nın 179/2 maddesi uyarınca; suç tarihi itibariyle yürürlükte olan yasanın suçun cezasının alt sınır bakımından sanık lehine olduğu, suç tarihinden sonra 24/11/2016 tarihli 6763 sayılı Yasa ile değişik TCK’nun 179/2 maddesinde suçun cezasının alt sınırının 3 ay olarak belirlendiği, sanık lehine olan hükmün uygulanması gerektiği gözetilerek suçun işleniş şekli, suç konusunun önem ve değeri ile tespit edilen alkol oranı gözönüne alınarak takdiren alt sınırdan 30 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri lehine değerlendirilerek TCK’nın 62/1 maddesi uyarınca cezasının takdiren 1/6 oranında indirilerek 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur” denilmiştir.
2.Sanık aşamalarda alkollü olarak … kullandığını kabul etmiştir.
3.Sanığa ait 1.07 promil alkollü olduğunu gösterir alkol testi sonucu çıktısı dava dosyasında mevcuttur.
4. Sanığa ait güncel adli sicil sabıka kaydı UYAP üzerinden temin edilerek dosya içerisine eklenmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Yerel mahkemece 1.07 promil alkollü olarak … kullandığı tespit edilen sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmamıştır.
2. Kasıtlı suçtan 3 aydan fazla mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 51inci ve 231 inci maddelerinin uygulanmamasında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
3. Sanığın adli sicil sabıka kaydında yer alan Siverek 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/345 Esas 2013/458 Karar sayılı kararı ile mahkum olduğu 10 ay hapis cezasının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.06.2023 tarihli ve 2023/76 Esas, 2023/482 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.10.2023 tarihinde karar verildi.