YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5584
KARAR NO : 2023/4932
KARAR TARİHİ : 13.11.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/310 E., 2023/269 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : Davanın kısmen kabulü
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret
Denizli 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2023 tarihli ve 2023/310 Esas 2023/269 Karar sayılı kararının davalı vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibarıyla temyiz kesinlik sınırının 238.730 TL olduğu, “Suç İşlemek Amacıyla Kurulan Örgüte Üye Olmak ve Sahte Bankaya Veya Kredi Kartı Kullanmak Suretiyle Yarar Sağlama” suçlarından 29.03.2011-08.03.2012 tarihleri arasında 11 ay 10 gün tutuklu kalan davacı için İlk Derece Mahkemesince 7.953,85 TL maddi tazminat ile 18.000 TL manevi tazminata hükmedildiği, hükmün davacı vekili ile davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 20.09.2019 tarihli ve 2019/1883 Esas, 2019/2387 Karar sayılı kararıyla maddi tazminat miktarının 7.493,39 TL’ye indirilmek suretiyle hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 20.03.2023 tarihli ve 2021/7287 Esas, 2023/858 Karar sayılı kararı ile “hükmedilen manevi tazminat miktarının eksik olduğu” gerekçesi ile hükmün bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği, Denizli 6. Ağır Ceza Mahkemesince bozma ilamı doğrultusunda gerekli tahkikatı yaptıktan sonra 15.06.2023 tarihli ve 2023/310 Esas 2023/269 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulü ile 45.000 TL manevi tazminata karar verildiği, davalı aleyhine hükmedilen tazminat miktarı gözetilerek davalı açısından kararın kesin nitelikte olduğu anlaşılmıştır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun’un 42 nci maddesi ile değişik 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Denizli 6. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.11.2023 tarihinde karar verildi.