YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5488
KARAR NO : 2023/4106
KARAR TARİHİ : 17.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/133 E., 2023/308 K.
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.11.2015 tarihli ve 2015/654 Esas, 2015/681 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
2. Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.11.2015 tarihli ve 2015/654 Esas, 2015/681 Karar sayılı kararının mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 07.01.2020 tarihli ve 2019/5883 Esas, 2020/140 Karar sayılı kararı ile 1.00 promil alkollü olan sanığın mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
3. Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.03.2021 tarihli ve 2020/116 Esas, 2021/269 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilmiş, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin sekizinci fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına karar verilmiştir.
4. Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.04.2023 tarihli ve 2023/133 Esas, 2023/308 Karar sayılı kararı ile sanığın denetim süresi içerisinde 20.10.2022 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği, Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği ve hükmün 21.12.2022 tarihinde kesinleştiğinden bahisle sanık hakkındaki hükmün 5271 sayılı Kanunun 231 inci maddesi uyarınca açıklanmasıyla, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
5.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 25.07.2023 tarihli tebliğnamesi ile sanığın yöntemince duruşmadan haberdar edilmeyerek, yokluğunda açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmesi nedeniyle savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle hükmün bozulması talep edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığa 5271 sayılı Kanun’un 193 üncü maddesi uyarınca duruşmaya katılmadığı takdirde “daha önce açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanacağı” şeklinde ihtarat içerir davetiyenin tebliğe çıkarıldığı ancak iade döndüğü, mahkemece de davetiyenin yeniden tebliğe çıkarılmasından ve sanığın dinlenilmesinden vazgeçilerek karar verildiği anlaşılmakla, duruşmada hazır bulunmayan ve savunması alınmayan sanık hakkındaki hükmün açıklanarak mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.04.2023 tarihli ve 2023/133 Esas, 2023/308 Karar sayılı kararının gerekçe bölümünde açıklanan nedenle 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.10.2023 tarihinde karar verildi.