Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2023/547 E. 2023/2306 K. 22.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/547
KARAR NO : 2023/2306
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz eden sanık müdafiinin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazının vekalet ücretine hasren olduğu anlaşılmakla;

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2016 tarihli ve 2016/386 Esas, 2016/598 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının yollamasıyla aynı maddenin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca hükmolunan 2 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine,

53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca hak yoksunluklarına ve mükerrirliğe karar verilmiştir.

2.Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2016 tarihli ve 2016/386 Esas, 2016/598 Karar sayılı kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 15.03.2022 tarihli ve 2020/6072 Esas, 2022/1989 Karar sayılı kararı ile özetle sanığın yargılama konusu eylemi yönünden 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi kapsamında basit yargılama usûlünün uygulanabilir hâle geldiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesi 15.09.2022 tarihli ve 2022/386 Esas, 2022/641 Karar sayılı kararı ile yargılamanın geldiği aşama itibariyle basit yargılama usûlünün takdiren uygulanmamasına karar verilmekle, sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının yollamasıyla aynı maddenin ikinci fıkrası uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca hükmolunan 2 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca hak yoksunluklarına ve mükerrirliğe karar verilmiştir.

4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 03.02.2023 tarihli ve 2022/156351 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi, hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
Yerel Mahkemenin Kabulü;
1.Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesinin gerekçesinde, “Sanığın suç tarihinde idaresinde bulunan motosikleti ile evine gitmek için seyir halinde bulunduğu sırada yere düşerek yaralandığı, sanığın yapılan kontrolünde 1,232 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, sanığın alkolün etkisiyle emniyetli bir şekilde … ve sevk ve idare edemeyecek halde olmasına rağmen … kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçunu işlediği anlaşılmıştır.” denilmiştir.

2. Sanığın aşamalarda üzerine atılı suçlamayı ikrar ettiği belirlenmiştir.

3.Sanığın adli sicil kaydı içeriğine göre İstanbul Anadolu 11. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/09/2014 kesinleşme tarihli, 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesi uyarınca 10 ay hapis cezasının, henüz infaz edilmediği, böylece sanığın 5237 sayılı TCK’nın 58/2-b maddesinde düzenlenen yasal denetim süresi içerisinde mahkumiyetini gerektirir atılı suçu işlediği ve mükerrir duruma düştüğü anlaşılmış olmakla sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca sanık hakkında Mükerrirlere Özgü İnfaz Rejiminin uygulanmasına, cezasının infazından sonra sanık hakkında Denetimli Serbestlik Tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.09.2022 tarihli ve 2022/386 Esas, 2022/641 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2023 tarihinde karar verildi.