YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5136
KARAR NO : 2023/4556
KARAR TARİHİ : 31.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/248 E., 2023/179 K.
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret
Sanık hakkında Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya 27. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20.02.2015 tarihli ve 2014/519 Esas, 2015/148 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ıncı maddesinin ikinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 52 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca neticeten 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına kesin olarak, tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ıncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 50 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca neticeten 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 123 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 50 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca neticeten 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Antalya 27. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20.02.2015 tarihli ve 2014/519 Esas, 2015/148 Karar sayılı kararının mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26.06.2018 tarihli ve 2018/1407 Esas,2018/12623 Karar sayılı kararı ile uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Antalya 27. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 18.04.2019 tarihli ve 2018/717 Esas, 2019/313 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 123 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 50 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca neticeten 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4. Antalya 27. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 18.04.2019 tarihli ve 2018/717 Esas, 2019/313 Karar sayılı kararının kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu bakımından sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02.03.2022 tarihli ve 2020/4343 Esas, 2022/6376 Karar sayılı kararı ile eksik inceleme ile hüküm kurulduğu, yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği ve basit yargılama hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Antalya 27. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2023 tarihli ve 2022/248 Esas, 2023/179 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan,5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
6. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 23.06.2023 tarihli ve 2023/48052 sayılı sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildiğinden ve bu nedenle sanık lehine vekalet ücretine yer olmadığına karar verilmesi usul ve yasaya uygun olduğundan, sanık müdafinin temyiz itirazının reddi görüşünü içeren Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; beraat eden sanık lehine vekâlet ücreti takdir edilmesi gerektiğine ilişkindir.
IV. GEREKÇE
Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin Ceza davalarında ücret başlığı altında yer alan 14 üncü maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen; ”Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın beraat ettiği suçlar dışında kasten yaralama suçundan mâhkumiyetine karar verildiği ve üzerine atılı tüm suçlardan beraat etmediği anlaşıldığından sanık lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya 27. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2023 tarihli ve 2022/248 Esas, 2023/179 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.10.2023 tarihinde karar verildi.