YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4810
KARAR NO : 2023/5079
KARAR TARİHİ : 16.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2017/2658 E. 2017/3180 K.
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.12.2017 tarihli ve 2017/2658 Esas, 2017/3180 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde;

Sanık müdafinin yüzüne karşı 13.12.2017 tarihinde verilen kararı 26.12.2017 tarihinde elektronik imzalı dilekçesiyle temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; temyiz isteminin 5271 sayılı Kanunun 291 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca süresinde yapıldığı belirlenmiştir.

Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; sanık müdafiinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 291 inci maddesinin birinci fıkrasında belirlenen kanunî süre içerisinde 26.12.2017 tarihli, temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; sanık müdafiiye CMK’nın 254. maddede belirtilen meşruhatı içerir tebligat yapılmış olmasına rağmen aynı Kanun’un 295 inci maddesinin birinci fıkrasında öngörülen 7 günlük kanunî süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Mersin 6.Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.11.2023 tarihinde karar verildi.