YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/458
KARAR NO : 2023/1349
KARAR TARİHİ : 19.04.2023

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi

Sanık hakkında Dairemizin bozma ilamı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.01.2016 tarihli 2015/763 Esas, 2016/17 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan 5237 sayılı Kanunun 179 uncu maddesinin üçüncü, ikinci fıkraları, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkraları uyarınca 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2…. 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 13.01.2016 tarihli 2015/763 Esas, 2016/17 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 23.02.2022 tarihli 2020/6042 Esas 2022/1347 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulünün uygulanmasında zorunluluk bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.08.2022 tarihli 2022/675 Esas 2022/1036 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilerek sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan 5237 sayılı Kanunun 179 uncu maddesinin üçüncü, ikinci fıkraları, 62 nci maddesi, 5271 sayılı Kanunun 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 360,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

4…. 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.08.2022 tarihli 2022/675 Esas 2022/1036 Karar sayılı kararına sanık müdafi tarafından itiraz edilmesi üzerine mahkemece genel hükümlere göre yargılama yapılarak … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.12.2022 tarihli 2022/1363 Esas 2022/1775 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan 5237 sayılı Kanunun 179 uncu maddesinin üçüncü, ikinci fıkraları, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

5.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 02.02.2023 havale tarihli ve 2023/2925 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Eksik inceleme yapıldığına, hatalı ölçüm yapıldığına, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gözetilerek sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ve re’sen gözetilecek hususlara ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Yerel Mahkemenin Kabulü
Olay tarihinde sanığın alkol aldıktan sonra kendisine ait araçla yola çıktığı . … .Caddesi üzerinde polis ekiplerince durdurulduğu, yapılan kontrollerde sanığın 116 promil alkollü olduğu tespit edilmiştir. Yine hastanede 96 promil alkol tespit edilmiştir. Her iki promilde suç için yeterlidir. Zira ilk muayene ile hastane muayenesi arasında geçen zaman dilimi de gözetilmelidir. Bu durumda sanığın aldığı alkolün etkisiyle emniyetli bir şekilde … sevk ve idare edemeyecek durumdayken … kullandığı sabit olduğundan cezalandırılmasına karar verilmiştir. Ancak mahkemece Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 2020/6042 Esas-2022/1347 Karar sayılı ilamına uyularak sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanmasına hükmedildiği ve bu usule göre karar verildiği ancak sanık müdafiinin itirazı üzerine tekrardan yargılama yapılarak sanık lehine uygulanan indirim kaldırılarak hüküm kurulmuştur.

2. Sanığın 28.10.2015 günü saat 23.30 ‘da kalibrasyon bitiş tarihi 29.03.2016 olan alkolmetre cihazı ile yapılan ölçümde 1,16 promil alkollü olduğuna dair sanık tarafından imzalanmış alkolmetre çıktısı ile polis memurları tarafından düzenlenenen ve sanık tarafından imzalanmış olan alkol tutanağı dosya içerisindedir.

3…. Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen genel adli muayene raporunda sanığın 23.55’de alkolmetre ile yapılan ölçümde 0,96 promil alkollü çıktığı belirtilmiştir.
4.Sanık savunmasında olay günü bir miktar alkol aldığını, kontrolde 116 promil alkollü çıktığını, hastanede yapılan ölçümün baz alınmasını istediğini, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin ve diğer lehe hükümlerin uygulanmasını istediğini beyan etmiştir.

IV. GEREKÇE
Yapılan inceleme neticesinde yerel mahkeme kararında, oluş ve kabulde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı görülmüştür.

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödememesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası yerine 5275 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.

A. Sanık Müdafinin Temyiz Sebepleri Yönünden;
1.Dosya içeriğine göre 28.10.2015 günü sevk ve idaresindeki … ile seyir halinde olan sanığın trafik kontrolü nedeni ile durdurulduğu, kolluk ekipleri tarafından alkolmetre ölçümü ile saat 23.30 itibarı ile 1,16 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, hastanede 23.55’te yapılan ölçümünde ise 0,96 promil alkollü ölçüldüğünün genel adli muayene raporunda belirtildiği, sanığın savunmasında olay günü alkol aldığını ve hastanedeki ölçümünün baz alınmasını istediğini beyan ettiği olayda, sanığın her iki ölçüme göre de olay saatinde 1.00 promil üzerinde alkollü olduğu anlaşılmakla, 2918 sayılı Yasanın 48/6. maddesinde “Yapılan tespit sonucunda 1.00 promilin üzerinde alkollü olduğu tespit edilen sürücüler hakkında ayrıca TCK’nın 179/3. maddesi uygulanır.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, mahkemece sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiş olup sanık müdafinin eksik inceleme yapıldığına, hatalı ölçüm yapıldığına, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gözetilerek sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmeyerek hükümde bu yönleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

B.Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkında tayin edilen 25 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 5237 sayılı Kanunun 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuş olup Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (B) numaralı bentte açıklanan nedenle … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.08.2022 tarihli 2022/675 Esas 2022/1036 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün (1-c) bendinde yer alan “50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere “50/3 fıkrası delaletiyle” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

19.04.2023 tarihinde karar verildi.