YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4379
KARAR NO : 2023/2275
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Adana 7.Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.03.2016 tarihli ve 2016/17 Esas, 2016/170 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 nci maddesin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci ile üçüncü fıkrası ve 58 inci maddesinin birinci, altıncı ile yedinci fıkrası gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğu ile tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

2.Adana 7.Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.03.2016 tarihli ve 2016/17 Esas, 2016/170 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12.Ceza Dairesinin, 08.09.2022 tarihli ve 2020/7115 Esas, 2022/5512 Karar sayılı ilâmıyla; basit yargılama hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir.

3.Adana 7.Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.12.2022 tarihli ve 2022/614 Esas, 2022/770 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında basit yargılama usulü hükümlerinin tartışılarak uygulanmamasına karar verildiği ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 nci maddesin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ile üçüncü fıkrası ve 58 inci maddesinin birinci, altıncı ile yedinci fıkrası gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğu ile tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

4.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 15.05.2023 tarihli ve 2023/43686 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdii olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebebi; sanıktaki alkol miktarı tehlike arz edecek düzeyde olmayıp beraat kararı verilmelidir.

III. OLAY VE OLGULAR
Yerel Mahkemenin Kabulü;
1.Olay günü sanığın, 1.26 promil alkollü vaziyette aracı ile seyir halindeyken trafik kontrolünde yakalandığı olayda, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği anlaşılmakla, buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.

2.Sanık savunmasında; ”Üzerime atılı suçlamayı kabul ediyorum alkollü olarak … kullandığım doğrudur, Mersinden Adanaya dönüyordum Adanaya girdikten sonra polis ekipleri alkol kontrolü yaptılar yapılan alkol ölçümünde 1.26 promil alkollü çıktım” şeklinde beyanda bulunmuştur.

3.Sanığa ait adli sicil kaydı ve nüfus kaydı, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin olunarak dava dosyasına eklenmiştir.

4.Mahkemece, Hukuki Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Yapılan inceleme neticesinde yerel mahkemenin kararında, oluş ve kabulde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı görülmüştür.

Sanığın Temyiz Talebi Yönünden;
Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Kurulu raporlarında istikrarlı bir şekilde vurgulandığı üzere; 1.00 promilden yüksek olarak saptanan alkol düzeyinin, güvenli sürüş yeteneğini kaybettireceğinin bilimsel olarak kabulü gerektiği ve 11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Kanun’un 19. maddesi ile değişik 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun “1.00 promilin üzerinde alkollü olduğu tespit edilen sürücüler hakkında ayrıca Türk Ceza Kanunu’nun 179. maddesinin üçüncü fıkrası hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenlemeye göre 1.00 promilin üzerinde alkol veya uyuşturucu madde alınması sonrası … kullanılmasının atılı suçun oluşması için yeterli olduğu anlaşılmakla; aracı ile seyir eden sanık hakkında kolluk kuvvetleri tarafından alkolmetre ile yapılan ölçümde sanığın, 1.26 promil alkollü olduğu tespit edildiği somut olayda, atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğu gözetilerek sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde, hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.12.2022 tarihli ve 2022/614 Esas, 2022/770 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.