YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3663
KARAR NO : 2023/2119
KARAR TARİHİ : 12.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
KARAR : Davanın reddi

Mahkemece Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası gereği yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 nci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı 06.08.2014 tarihli dava dilekçesinde özetle; “21.11.2008 – 19.12.2011 tarihleri arasında 1123 gün tutuklu kalmam ve yapılan yargılama sonunda 3 yıl 9 ay hapis cezası almam sebebiyle, fazladan tutuklu kaldığın 213 gün için 40.000,00 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte ödenmesini talep ederim.” şeklinde beyanda bulunmuştur.

2. Davalı vekili cevap dilekçesi sunmamıştır.

3. Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.12.2015 tarihli ve 2014/356 Esas, 2015/413 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulü ile 4.551,85 TL maddi, 8.000,00 TL manevi tazminatın şartlı tahliye tarihi olan 20.05.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.

4. Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.12.2015 tarihli ve 2014/356 Esas, 2015/413 Karar sayılı kararının
davalı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 19.04.2021 tarihli ve 2019/4499 Esas, 2021/3727 Karar sayılı ilâmı ile; tazminat talebinin dayanağı olan Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/375 Esas , 2013/90 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti suçundan 21.11.2008 – 19.12.2011 tarihleri arasında 3 yıl 28 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 3 yıl 9 ay hapis ve 4.160,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün 28.02.2013 tarihinde kesinleştiği, davanın, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’a tabi olduğu ve aynı Kanun’un 142 nci maddesinin birinci fıkrasında öngörülen bir yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 06.08.2014 tarihinde açıldığı dikkate alınarak, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi, kabul ve uygulamaya göre de; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti suçundan 21.11.2008 – 19.12.2011 tarihleri arasında 3 yıl 28 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 3 yıl 9 ay hapis ve 4.160,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, davacının tutuklu kaldığı sürenin hükümlülük süresinden fazla olmadığı dikkate alınarak, 5271 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde öngörülen tazminat koşullarının oluşmaması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

5. Hukukî Süreç başlığı altında (4) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.

6. Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.10.2021 tarihli ve 2021/185 Esas, 2021/241 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.

7. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 18.04.2023 tarihli ve 2021/141781 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Davacı vekilinin temyiz isteği; dava açma süresinin öğrenme tarihinden itibaren başlaması gerektiğine, ilişkindir.

B. Davalı vekilinin temyiz isteği; ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücret olan 8.200,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, ilişkindir.

III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
Yerel Mahkemenin Kabulü
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/375 Esas, 2013/90 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti suçundan 21.11.2008 – 19.12.2011 tarihleri arasında 3 yıl 28 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 3 yıl 9 ay hapis ve 4.160,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün 28.02.2013 tarihinde kesinleştiği, davanın, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’a tabi olduğu ve aynı Kanun’un 142 nci maddesinin birinci fıkrasında öngörülen bir yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 06.08.2014 tarihinde açıldığı anlaşılmakla süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmiştir.

Ayrıca tazminat talebinin dayanağı olan Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/375 Esas – 2013/90 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti suçundan 21/11/2008 – 19/12/2011 tarihleri arasında 3 yıl 28 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 3 yıl 9 ay hapis ve 4.160 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, davacının tutuklu kaldığı sürenin hükümlülük süresinden fazla olmadığı dikkate alınarak, 5271 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde öngörülen tazminat koşullarının oluşmaması nedeniyle de davanın reddine karar verilmiştir.

Davalı … kendisini vekille temsil ettirdiğinden 1.600,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/375 Esas, 2013/90 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti suçundan 21.11.2008 – 19.12.2011 tarihleri arasında 3 yıl 28 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 3 yıl 9 ay hapis ve 4.160,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün 28.02.2013 tarihinde kesinleştiği, davanın, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinde tabi olduğu anlaşılmıştır.

A. Davacı vekilinin temyiz isteği yönünden;
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/375 Esas, 2013/90 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti suçundan 21.11.2008 – 19.12.2011 tarihleri arasında 3 yıl 28 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 3 yıl 9 ay hapis ve 4.160,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün 28.02.2013 tarihinde kesinleştiği, davanın, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinde tabi olduğu ve aynı Kanunun 142 nci maddesinin birinci fıkrasında öngörülen “Karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, bir yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 06.08.2014 tarihinde açıldığı anlaşılarak; davanın reddine karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

B. Davalı vekilinin temyiz isteği yönünden;
05.08.2017 tarihli 694 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile değişik, 5271 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinin dokuzuncu fıkrası uyarınca, tazminat davaları nedeniyle Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan nisbî avukatlık ücreti ödeneceği, ancak, ödenecek miktarın tarifede sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağı hususu dikkate alınarak, bu aralıktan fazla hesaplanan nisbî avukatlık ücreti yerine ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücrete hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün (B) paragrafında açıklanan nedenle Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.10.2021 tarihli ve 2021/185 Esas, 2021/241 Karar sayılı kararına yönelik davalı vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinde yer alan vekalet ücretine ilişkin “1600” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine “8.200,00” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.06.2023 tarihinde karar verildi.