YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3061
KARAR NO : 2023/2159
KARAR TARİHİ : 14.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında Dairemizin bozma ilamı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.03.2016 tarihli 2015/404 Esas 2016/178 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan 5237 sayılı Kanunun 179 uncu maddesinin üçüncü ve ikinci fıkrası, 58 inci maddesi uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2.Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.03.2016 tarihli 2015/404 Esas 2016/178 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 28.09.2022 tarihli 2020/7202 Esas, 2022/6037 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulünün değerlendirilmesinde zorunluluk olması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3.Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.11.2022 tarihli 2022/707 Esas 2022/653 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan 5237 sayılı Kanunun 179 uncu maddesinin üçüncü ve ikinci fıkrası, 5271 sayılı Kanunun 251 inci maddesinin birinci ve üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanunun 53 üncü ve 58 inci maddesi uyarınca 2 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

4.Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.11.2022 tarihli 2022/707 Esas 2022/653 Karar sayılı kararına sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine mahkemece genel hükümlere göre yargılama yapılarak Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.02.2023 tarihli 2023/48 Esas 2023/56 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan 5237 sayılı Kanunun 179 uncu maddesinin üçüncü ve ikinci fıkrası, 58 inci maddesi uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

5.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 21.03.2023 havale tarihli ve 2023/31806 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
Alkolmetre, kan testi raporları olmadan somut delil olmadan karar verildiğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Yerel Mahkemenin Kabulü
“Sanık hakkında Trafik Güvenliğini Tehlikeye Düşürmek suçundan mahkememizin 15/03/2016 tarih ve 2015/404 Esas 2016/178 Karar sayılı kararının temyiz incelemesi neticesinde Yargıtay 12.Ceza Dairesinin 28/09/2022 tarihli, 2020/7202 Esas, 2022/6037 Karar sayılı ilamı uyarınca Basit Yargılama Usulü ile yargılaması yapılan mahkememizin 30/11/2022 tarih ve 2022/707 Esas, 2022/653 Karar sayılı kararına sanık tarafından süresinde itiraz edildiği ve itiraza konu dosyanın genel hükümlere göre mahkememizin 2023/48 Esasına kaydı yapılarak yeniden yapılan yargılama sonunda; sanık …’ın olay günü sevk ve idaresindeki 41 E 5205 plaka sayılı araçla Uncubozköy Mahallesi Cemal Ergün Caddesinden Mimar Sinan Bulvarı İzmir istikametine kavşak olmayan Mimar Sinan Bulvarı 5M Migros önüncen Uncubozköy istikametine mecburi yön olan yoldan ters yönden girdiği, bu durumun kolluk görevlilerince fark edilerek durdurulmak istendiği, ancak sanığın durmayarak yoluna devam ettiği, daha sonrasında durdurulduğu, olay yerine gelen trafik ekiplerince alkol muayenesinin yapılmak istendiği ancak sanığın alkolmetre cihazına üflemeyi reddettiği, daha sonra Manisa Devlet Hastanesince düzenlenen 21/04/2015 tarih 4007 adli rapor kapsamına göre sanığın alkolmetre üflemeyi reddettiği koklamakla ve muayene ile ileri derecede alkollü olduğu kanaatine varıldığı anlaşılmış böylece tüm dosya kapsamındaki deliller itibariyle sanığın Trafik Güvenliğini Tehlikeye Düşürmek suçundan cezalandırılması cihetine gidilmiştir.” şeklindedir.

2.Manisa Devlet Hastanesi Baştabipliği tarafından düzenlenen 21.04.2015 tarihli adli rapor formunda …’ın alkolmetre üflemeyi reddettiği, koklamakla ve muayene ile ileri derecede alkollü olduğu kanaatine varıldığı tespit edilmiştir.

3.Kolluk ekipleri tarafından düzenlenen 21.04.2015 tarihli tutanakta , sonradan … idaresinde olduğu tespit edilen aracın ters yönden trafiği tehlikeye düşürerek gittiğinin görülmesi üzerine aracın durdurulmaya çalışıldığı, aracın dur ihtarına uymayarak kaçmaya devam ettiği, yolu kesilerek durdurulduğunda şoför koltuğunda oturan şahsın ayakta durmakta zorlandığı, alkollü olabileceğinin değerlendirildiği, şahsın alkolmetre üflemeyi reddettiği, hastaneye intikal edildiği, şahsın burada da alkolmetre üflemeyi reddettiği, doktor raporuna koklamakla ve muayene ile ileri derecede alkollü olduğunun tespit edildiği tutanak altına alınmıştır.

4.Sanığın savunması “Yargıtay bozma ilamına bir diyeceğim yoktur. Olay tarihinde hastam vardı, ben gündüzden 1 tane bira içmiştim ancak alkollü değildim olay günü hastamı Manisa CBÜ Hastanesine götürdüğüm sırada daha önce de geçtiğim bir kavşak vardı bu kavşağı kapatmışlar bundan dolayı geri döndüm, geri dönünce polis ekipleri beni çevirdi, ters şeritte ilerlediğimi söyledi ancak benim hastam olduğunu kavşağın kapandığını kendilerine söyledim, onlar bana izin verdiler ancak Alparslan Türkeş Köprüsünün altında polis ekipleri beni çevirdi bana ters şeritten gittiğimi söylediler ben alkol metreyi üfledim 0,15 promil çıktı ancak yine de bu olmadı diyerek beni hastaneye götürdüler, benim kan tahlilim de alındı, alkollü olmadığım tespiti yapıldı, ben suçlamayı kabul etmiyorum, beraatimi isterim, dedi.” şeklindedir.

IV. GEREKÇE
Yapılan inceleme neticesinde yerel mahkeme kararında, oluş ve kabulde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı görülmüştür.

A.Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden;
1.Sanık …’ın olay günü sevk ve idaresindeki araçla caddeye ters yönden girerek trafik güvenliğini tehlikeye düşürdüğünün kolluk görevlilerince fark edilerek durdurulmak istendiği, ancak sanığın durmayarak yoluna devam ettiği, daha sonrasında yolu kesilmek suretiyle durdurulduğu, olay yerine gelen trafik ekiplerince alkol muayenesinin yapılmak istendiği ancak sanığın alkolmetre cihazına üflemeyi reddettiği, daha sonra Manisa Devlet Hastanesince düzenlenen 21.04.2015 tarihli adli rapor kapsamına göre sanığın alkolmetre üflemeyi reddettiği koklamakla ve muayene ile ileri derecede alkollü olduğunun tespit edildiği anlaşılmakla, sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasında isabetsizlik görülmemiş olup sanığın alkolmetre, kan testi raporları ortada olmadan somut delil bulunmadan karar verildiğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz sebepleri reddedilmiştir.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.11.2022 tarihli 2022/707 Esas 2022/653 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.06.2023 tarihinde karar verildi.