Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2023/296 E. 2023/1330 K. 19.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/296
KARAR NO : 2023/1330
KARAR TARİHİ : 19.04.2023

MAHKEMESİ: . 2. Asliye Ceza Mahkemesi

Sanık hakkında Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz eden sanık müdafiinin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.. 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.12.2015 tarihli ve 2014/864 Esas, 2015/1036 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 85 inci maddesinin birinci fıkrası, 22 nci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2..2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.12.2015 tarihli ve 2014/864 Esas, 2015/1036 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 12.04.2022 tarih, 2020/3976 Esas, 2022/2822 Karar sayılı kararı ile “…kaza nedeni ile yaralanan sanığın Ulus Devlet hastanesinde saat 03:30’da yapılan muayenesi sonucu 0.79 promil alkollü olduğunun tespit edildiği; kaza zamanı ile ölçüm arasında geçen süre dikkate alındığında alkolün vücuttan her saat 0,15 promil azaldığı bilindiğine göre sanığın kaza anında 97.8 promil alkollü olduğunun anlaşıldığı, Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre ve bilimsel olarak da 1,00 promil üzerindeki alkol miktarının güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiğinin tespitli olması nedeniyle sanık hakkında koşulları oluşmayan bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması gerektiği gözetilmeden hükmedilen cezadan TCK’nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini…” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.

3.. 2. Asliye Ceza Mahkemesi bozma ilamına uyarak, 13.10.2022 tarih, 2022/475 Esas ve 2022/794 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 85 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, 62 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

4.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 18.01.2023 tarihli onama görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
1.Kusur oranına, sanığın kusurunun bulunmadığına,

2.Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine,

ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Yerel Mahkemenin Kabulü
1.Olay tarihinde sanığın idaresindeki otomobil ile sürücü belgesiz ve alkollü olarak araç kullanması sonucu can ve mal güvenliğini tek taraflı olarak tehlikeye düşürdüğü, karayollarında seyir halinde iken uyması gereken kurallara uygun ve sürüş güvenliğini, yolcu can güvenliğini göz önünde bulundurmadan seyretmesi sonucu bahse konu kaza mahalline yaklaştığı sırada dikkatsizliği ve aracına hakim olamayacağı bir hızda seyrederken yolun da coğrafi şartlarına uygun sürüş yapmadığı, direksiyon hakimiyetini kaybetmesi ile doğrultu değiştirme manevralarına uygun sürüş yapmadığı, kazanın meydana gelmemesi için sürücülük iradesini yeterli olarak kullanmadığı, aracını sevk ve idare ederken dikkatsiz ve tedbirsiz davranması, görüş açısının açık olmasına rağmen yol zemin ve kavşak şartlarına (krokide belirtildiği üzere, zeminin ıslak ve nemli olduğunun belirlildiği görülmüştür) göre trafiğin durumunu süzme yapmadığı, seyri esnasında sola doğru direksiyon manevrası ile doğrultusunu değiştirmeye yönelik dayranışı sonrası orta refüje doğru yönelerek orta refüj kenarına çarparak refüj üzerine çıkması nedeniyle sanığın kaza sebebi ile asli kusurlu olduğu rapor edilmiş, kaza anında 97.8 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın olayda bilinçli taksirle hareket etmediği, tam kusurlu olduğu kanaatine varılmış, sanığın pişmanlığı ve duruşmalardaki hali dikkate alınarak cezasından takdiri indirim yoluna gidilmiş, sanığın kusur durumunun fazlalığı, geçmişteki hali, olay sırasında alkollü oluşu nazara alınarak bir daha suç işlemeyeceği yönünden mahkememizde kanaat gelmediğinden erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.

2.Sanık aşamalardaki ifadelerinde, başka bir aracın kendisini sıkıştırması sonucunda direksiyon hakimiyetini kaybettiği, olaya ve oluşa uygun trafik kazası tespit tutanağında da şüphelinin “Araçların hızlarını, aracın yük ve teknik özelliğine, görüş, yol, hava ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uydurmamak” şeklindeki kusurlu hareketi ile 2918 sayılı Kanunun 52/1-b maddesini ihlal ettiğinin belirtildiği, bu suretle müsnet suçu işlediği anlaşılmıştır.

3.Sanığın kaza yapmasının kendi kusuru dışında başka bir etkene dayalı olmadığı da anlaşılmış olup bu itibarla hakimiyetini kaybeden sanığın kaza yaptığı, kazada tam kusurlu olduğu kanaatine varılmış, sanığın pişmanlığı ve duruşmalardaki hali dikkate alınarak cezasından takdiri indirim yoluna gidilmiş, sanığın kusur durumunun fazlalığı, geçmişteki hali, olay sırasında alkollü oluşu nazara alınarak bir daha suç işlemeyeceği yönünden mahkememizde kanaat gelmediğinden erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.

4. Ölenin yakınları katılan sıfatı ile davaya katılmışlardır.

5.Sanığın güncel adlî sicil kaydı dava dosyasına eklenmiştir.

IV. GEREKÇE
Olay tarihinde sanığın idaresindeki otomobil ile kaza anında 97.8 promil alkollü olarak, seyri esnasında direksiyon hakimiyetini kaybetmesi ile sola doğru direksiyon manevrası ile orta refüj kenarına çarparak refüj üzerine çıkması nedeniyle sanığın kaza sebebi ile asli ve tam kusurlu olarak bir kişinin ölümüne neden olduğu olayda, Mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle . 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.10.2022 tarihli ve 2022/475 Esas, 2022/794 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

19.04.2023 tarihinde karar verildi.