YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2583
KARAR NO : 2023/1891
KARAR TARİHİ : 30.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında Dairemizin bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2016 tarihli ve 2016/122 Esas, 2016/998 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaleti ile ikinci fıkrası, 62 nci maddesi gereğince neticeten 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2016 tarihli ve 2016/122 Esas, 2016/998 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 24.10.2022 tarihli 2020/ 7820 Esas, 2022/7273 Karar sayılı kararı ile ” sanık hakkında basit yargılama usulünün değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.

3. Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.01.2023 tarihli ve 2022/1110 Esas, 2023/72 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Kanun’nun 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaleti ile ikinci fıkrası, 62 nci maddesi gereğince neticeten 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 09.03.2023 tarihli ve 2023/25777 sayılı hükmün onanması görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi;
Temyiz iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamana göre;
Yerel Mahkemenin Kabulü;
1. Olay tarihinde sanığın sevk ve idaresindeki araçla İvedik Caddesinde giderken güvenlik güçlerince durdurulmak istenildiğinde uyarıya uymayarak kaçtığı, kolluk tarafından peşinden gidildiği, sanığın aracı terk ederek yaya olarak kaçmaya başladığı ve yakalandığında yapılan ölçümde 1.65 promil alkollü olduğu belirlenen olayda mahkemece suçu sübut bulan sanığın cezalandırılmasına karar verilmiş, sanığın adli sicil kaydında yer alan kasıtlı suçtan mahkumiyeti gözönüne alınarak sanık hakkında hagb, erteleme ve seçenek yaptırımlar uygulanmamıştır.

2. Sanık savunmasında ”Ben bu hususta emniyette ayrıntılı ifade vermiştim, o ifademi tekrar ederim, iddianamedeki yazılı hususlarda doğrudur olay günü alkollü olduğum halde… plakalı … ile seyir halinde iken varlık mahallesi kavşağında polis ekip otosu ile karşılaştım, alkollü olduğum için kaçtım, ragıp tüzün kavşağına geldiğimde, aracı durdurdum, kaçmak isterken polisler yakaladı, beraatime karar verilmesini mahkeme aksi kanaatte ise lehe olan hükümlerin uygulanmasını ve CMK 231/5 madde gereğince hakkımda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep ediyorum” demiştir.

3. Olay tutanağının, sanığın adli sicil kaydının, alkolmetre çıktısının dosyada olduğu görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Yerel mahkemenin oluşa ilişkin kabulünde, uygulamasında isabetsizlik görülmemiştir.

Sanığın temyiz istemi yönünden;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen tüm temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.01.2023 tarihli ve 2022/1110 Esas, 2023/72 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.05.2023 tarihinde karar verildi.