YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2225
KARAR NO : 2023/2576
KARAR TARİHİ : 05.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/706 E., 2022/160 K.
SUÇ : Taksirle yaralama
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili Kararın Kanun Yararına Bozulması
Küçükçekmece 14.Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2022 tarihli ve 2019/706 Esas, 2022/160 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, aynı maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 251 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 3.360 TL adli cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 26.05.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 08.12.2022 tarihli ve 94660652-105-34-22973-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.02.2023 tarihli ve KYB-2022/158260 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.02.2023 tarihli ve KYB-2022/158260 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“1- Kayden 07/03/2001 doğumlu olup suç tarihi olan 26/10/2018 tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan cezadan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/3. maddesi gereğince indirim uygulanmamasında,
2- Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp raporunun aldırılmaması ve raporun aldırılmamış olması halinde aynı Kanun’un 35/3. fıkrası gereğince bahse konu durumun nedeninin gerekçeli kararda tartışılmamasında,
3- Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5271 sayılı Kanun’un 251/7. maddesi gereğince basit yargılama usulünün uygulanamayacağının gözetilmemesinde ve anılan Kanun’un 251/3. maddesi gereğince cezasından indirim yapılmasında,
İsabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Kanun’un, ”Yaş Küçüklüğü” başlıklı 31 nci maddesinin, inceleme konusu ile ilgili olan üçüncü fıkrası;
“…(3)Fiili işlediği sırada onbeş yaşını doldurmuş olup da onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında suç, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını gerektirdiği takdirde onsekiz yıldan yirmidört yıla; müebbet hapis cezasını gerektirdiği takdirde oniki yıldan onbeş yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. Diğer cezaların üçte biri indirilir ve bu hâlde her fiil için verilecek hapis cezası oniki yıldan fazla olamaz.
…”
Şeklinde düzenlenmiştir.
2. 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun (5395 sayılı Kanun) ”Sosyal İnceleme” başlıklı 35 nci maddesinin, inceleme konusu ile ilgili olan birinci ve üçüncü fıkraları;
”(1)Bu Kanun kapsamındaki çocuklar hakkında mahkemeler, çocuk hâkimleri veya Cumhuriyet savcılarınca gerektiğinde çocuğun bireysel özelliklerini ve sosyal çevresini gösteren inceleme yaptırılır. Sosyal inceleme raporu, çocuğun, işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin mahkeme tarafından takdirinde göz önünde bulundurulur…
(3) Mahkeme veya çocuk hâkimi tarafından çocuk hakkında sosyal inceleme yaptırılmaması hâlinde, gerekçesi kararda gösterilir.
…”
Biçimindedir.
3.5271 sayılı Kanun’un ”Basit yargılama usulü” başlıklı 251 nci maddesinin, inceleme konusu ile ilgili olan yedinci fıkrasında;
“…
(7) Basit yargılama usulü, yaş küçüklüğü, akıl hastalığı, sağır ve dilsizlik hâlleri ile soruşturma veya kovuşturma yapılması izne ya da talebe bağlı olan suçlar hakkında uygulanmaz.
..”
İbaresine yer verilmiştir.
4. Yukarıda değinilen kanun maddeleri kapsamında dava dosyası değerlendirildiğinde; Nüfus kaydına göre 07.03.2001 doğumlu olup suç tarihi olan 26.10.2018 tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında temel cezanın belirlenmesinin ardından 5237 sayılı Kanun’un 31 nci maddesinin üçüncü fıkrasında öngörülen zorunlu kanuni indirim oranının uygulanmaması, 5395 sayılı Kanun’un 35 nci maddesinin birinci fıkrasına göre sosyal inceleme yaptırılıp raporunun aldırılmaması yahut raporun aldırılmamış olması halinde aynı Kanun’un 35 nci maddesinin üçüncü fıkrası gereğince bahse konu durumun nedenine gerekçeli kararda yer verilmemesi, 5271 sayılı Kanun’un 251 nci maddesinin yedinci fıkrası gereğince uygulama yasağı getirilmiş basit yargılama hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini yapılması, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
II. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Küçükçekmece 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2022 tarihli ve 2019/706 Esas, 2022/160 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.09.2023 tarihinde karar verildi.