Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2023/2085 E. 2023/3977 K. 16.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2085
KARAR NO : 2023/3977
KARAR TARİHİ : 16.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/985 E., 2015/1577 K.
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manisa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 tarihli ve 2015/985 Esas, 2015/1577 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan beraat kararı verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen, 23.02.2021 tarihli ve 18-2016/48237 sayılı hükmün onanması görüşünü içerir Tebliğname ile Yargıtay 4. Ceza Dairesine tevdi edilmiştir.

3. Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 01.02.2023 tarihli ve 2021/11362 Esas, 2023/1993 Karar sayılı kararı ile dosya Dairemize gönderilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; kararın gerek esas gerekse usul yönünden yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın saha elemanı olarak çalışan katılana mesaj çekerek rahatsız ettiği iddiası ile sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kamu davası açılmıştır.

2. Mahkemece; sanığın eylemini sırf huzur sükun bozmak için ısrarlı bir şekilde gerçekleştirmediği kabul edilerek sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.

3. Sanık katılana mesaj çekmesinde rahatsız etmek veya başka bir amacının olmadığını beyan ederek atılı suçlamayı reddetmiştir.

4. Katılan sanık hakkındaki şikayetini devam ettirmiş, sanığın cezalandırılmasını talep etmiştir.

5. Soruşturma aşamasında tarafların uzlaşmayı kabul etmediklerine dair tutanak tanzim edilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanığın, saha personeli olan katılana gönderdiği ve 04.05.2015 tarihli tutanak ile tespiti yapılan katılan tarafından sanığa gönderilen “… alp te bi otel var orada var askin bey” ve “Ama pek güzel bir yer değil” şeklideki mesaj üzerine sanık tarafından gönderilen “o zaman güzel bir yer bul”, “Götürmesi senden hesaplar benden”, “kafaları çekip dertleşelim”, “Anlaştıkmı ? Cevap bekliyorum”, “Ohoooooo bi cevap vercen ama yaa” şeklindeki mesajlar üzerine katılan tarafından gönderilen “Bilmiyorum askin bey” mesaj üzerine sanığın “Neyi bilmiyorsun” şeklinde gönderdiği mesajlar ile sırf katılanı rahatsız edecek derece ısrar unsurunun gerçekleşmediği anlaşılmakla mahkemenin beraate yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup;

Ancak mahkemece sanık hakkında beraat kararı verildiği halde uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesinde hukuka aykırılık görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Manisa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 tarihli ve 2015/985 Esas, 2015/1577 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının ilk paragrafında yer alan “BERAATİNE” ibaresinden önce gelmek üzerine “5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.10.2023 tarihinde karar verildi.