YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2029
KARAR NO : 2023/4398
KARAR TARİHİ : 25.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/928 E., 2015/1074 K.
SUÇ : Hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜMLER : 1.Sanıklar …, … hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan beraat
2-Sanık … hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.12.2015 tarihli ve 2015/928 Esas 2015/1074 Karar sayılı kararı ile tüm sanıklar hakkında kişilerin huzur ve sükununu suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat, sanık … hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası yollamasıyla 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendinin son fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 17.02.2021 tarihli hükmün onanması görüşünü içerir Tebliğname ile Yargıtay 4. Ceza Dairesine tevdi edilmiştir.
5. Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 01.02.2023 tarihli ve 2021/10154 Esas, 2023/1937 Karar sayılı kararı ile dosya Dairemize gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; sanıkların cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
Sanık … müdafiinin temyiz isteği; sanık hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın hukuka aykırı olduğuna, sanığın atılı suçtan beraati gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılanlar ile sanıkların aynı binada alt-üst komşusu olarak ikamet ettikleri, üst katta oturan sanıkların sürekli olarak sandalye,masa ve topuklu ayakkabı ile yürüyerek gürültü çıkarmak suretiyle katılanların huzur ve sükununu bozdukları, katılanların uyarıda bulunması üzerine sanık …’nün katılanlara hitaben “s… olun gidin buradan biz burada 20 yıldır oturuyoruz “şeklinde hakaret içeren söz sarfettiği iddiası ile sanıklar …, … ve sanık …’ hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan, ayrıca sanık … hakkında hakaret suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Mahkemece; sanık …’ye atılı hakaret suçu açısından yapılan değerlendirmede, olayın 26.01.2015 tarihinde gerçekleştiği, bahse konu olayla ilgili katılanlar … ve …’ın şikayeti üzerine dosya mağdurları … ve …’in … 4 Asliye Ceza Mahkemesine ait dosya kapsamında hakaret suçundan yargılanarak cezalandırılmalarına karar verildiği, yine bahse konu dosyada tanık olarak bilgisine başvurulan … ve … beyanı ile sabit olduğu üzere dosyanın tarafları arasında gürültü yapıldığı iddiasına dayalı olarak tartışma çıktığı, mağduru …’in sanık …’ya yönelik söylemleri üzerine, sanık …’nün de mağdur …’e hitaben “s…olun gidin buradan biz burada 20 yıldır oturuyoruz” şeklinde sözlerle karşılık verdiği tartışmasız olup, her ne kadar sanığın TCK’nın 125/1 maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmış ise de, sanığın hakaret eylemini karşılıklı olarak gerçekleştirdiği anlaşıldığı gerekçesiyle sanık hakkında TCK’nın 129/3 maddesi yollaması ile CMK’nın 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendinin son fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, sanıkların üzerilerine atılı huzur ve sükunu bozma suçu açısından yapılan değerlendirmede ise, mahkemece mağdurların suç isnadı niteliğinde kalan anlatımları ve çelişkili tanık beyanları dışında, sanıkların süreklilik arz eden kasıtlı davranışlarla gürültü yapmak suretiyle mağdurların huzur ve sükununu bozduklarına ilişkin tarafsız tanık ve delil elde edilememiş olduğu, kuşkudan sanık yararlanır kuralı uyarınca sanığın bir suçtan cezalandırılmasının temel koşulu suçun kuşkuya yer vermeyen bir kesinlikle ispat edilmesine bağlı olup, kuşkunun sanık yararına değerlendirilmesi gerektiği, sanıkların atılı suçu işlediği sabit olmadığı gerekçesiyle, CMK’nın 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
3. Sanıklar soruşturmanın başından beri atılı suçlamayı reddetmişlerdir.
4. Katılanlar sanıkların üzerilerine atılı suçlardan cezalandırılmalarını talep etmiştir.
5. Tanık … ve … soruşturma ve kovuşturma sırasında özetle; sanık … tarafından “20 yıldır burada oturuyoruz s…. gidin buradan ” dediğini duyduklarını beyan etmiştir.
IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanlar vekili ile sanık … müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.12.2015 tarihli ve 2015/928 Esas 2015/1074 Karar sayılı kararında katılanlar vekili ile sanık … müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanlar vekili ile sanık … müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.10.2023 tarihinde karar verildi.