YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1970
KARAR NO : 2023/4487
KARAR TARİHİ : 30.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/312 E., 2015/520 K.
SUÇ : Müstehcenlik
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Didim (Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.11.2015 tarihli ve 2015/312 Esas, 2015/520 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında müstencenlik suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

2.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.02.2021 tarihli ve 18-2016/54479 sayılı hükmün onanması görüşünü içerir Tebliğname ile Yargıtay 4. Ceza Dairesine tevdi edilmiştir.

3. Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 01.02.2023 tarihli ve 2021/9270 Esas, 2023/1876 Karar sayılı kararı ile dosya Dairemize gönderilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Cumhuriyet savcısının temyiz isteği; sanığın cezalandırılması için yeterli delil bulunduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanık adına kayıtlı IP adresine üzerinden facebook adlı internet sitesinde kız çocuğuna ait olduğu değerlendirilen ön cinsel organ resmi paylaşıldığı iddiası ile sanık hakkında müstehcenlik suçundan kamu davası açılmıştır.

2.Mahkemece; bilirkişi incelemesi içeriğinden her ne kadar sanık hakkında müstehcenlik suçundan kamu davası açılmış ise de; sanığın üzerine atılı suçtan cezalandırılmasına yetecek, maddi gerçeği ortaya çıkaracak herhangi bir somut delile ulaşılamadığı anlaşılmıştır. Sanığa ait IP adresinden söz konusu yüklemenin yapılmış olmasının günümüz teknolojik gelişmeleri dikkate alınarak başkaları tarafından internet hesabının şifresinin kırılmasının işten olmadığı değerlendirilmesiyle sanığın cezalandırılmasına yetecek boyutta tek başına bir delil olamayacağı kanaatine varılarak sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.

3.Sanık aşamalarda, tespiti yapılan internet bağlantısının kendisine ait olduğunu ancak suça konu paylaşımın yapıldığı hesabın kendisine ait olmadığı, atılı suçlamayı işlemediğini beyan etmiştir.

4.Soruşturma aşamasında sanığa ait dijital materyaller üzerinde yapılan incelemede suça konu resme ait veriye rastlanılmadığının bildirildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Didim (Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.11.2015 tarihli ve 2015/312 Esas, 2015/520 Kararr sayılı kararında Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

30.10.2023 tarihinde karar verildi.