YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9741
KARAR NO : 2023/1332
KARAR TARİHİ : 19.04.2023

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi

Sanık hakkında Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2016 tarihli ve 2015/509 Esas, 2016/140 sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, ikinci fıkrasının (b) bendi, 22 nci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 5.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. … 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2016 tarihli ve 2015/509 Esas, 2016/140 sayılı kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 28.01.2021 tarihli ve 2019/8399 Esas, 2021/818 sayılı kararı ile sair yönleri incelenmeksizin basit yargılama usulü yönünden yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

3. … 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.12.2021 tarihli ve 2021/180 Esas, 2021/793 sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, takdiren basit yargılama usulü uygulanmadan genel hükümlere göre yargılama yaparak, 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca 150 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına, ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca 225 gün adli para cezası…, eylemi bilinçli taksirle işlediğinden 22 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 300 gün karşılığı adli para cezası … 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 250 gün karşılığı adli para cezası ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca günlüğü takdiren 20,00 TL dan paraya çevrilerek 5.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 11.11.2022 tarihli onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
Mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemenin Kabulü
1.Sanığın olay tarihinde sanığın 2.35 promil alkollü vaziyette, sevk ve idaresinde bulunan … ile .’ün sevk ve idaresinde bulunan kamyonet ile E-96 karayolu üzerinde çarpışması sonucu trafik kazası gerçekleştiği, kaza sonucu.’ün oğlu olan katılanın yaralandığı; olay mahalinde yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporuna göre; minibüs sürücüsü … geldiği yönde ve geçmesi gereken yöne kırmızı fasılalı ışığın yandığı ve dur işaretinin bulunduğu ancak sağından bölünmüş yoldan gelen araçlara ilk geçiş hakkını vermeyin kazanın oluşumuna 1. derecede sebebiyet verdiği için 2918 sayılı Kanunun asli kusurlardan 84/h (kavşaklarda geçiş önceliğine uymamak) kusurunu işlediği, aynı sürücü aynı kanunun sürücülere ait diğer kusurlardan 48/5 (yasal sınırlar üzerinde alkollü … kullanmak) kusurunu da işlediğinden 1. derecede asli kusurlu olduğu, kamyonet sürücüsü ..’ün meskun mahalde ve geldiği yönde sarı fasılalı ışığı dikkate almayıp kavşağa girerken hızını azaltmadığı için aynı kanunda yer alan sürücülere ait diğer kusurlardan 52/1-a(araçların hızını kavşaklara yaklaşırken azaltmamak) kusurunu işlediğinden 2. derecede tali kusurlu olduğu” nun bildirildiği de görülmekle; kaza tespit tutanağı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı bir bütün olarak incelenerek, sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunu işlediği vicdani kanaatiyle mahkumiyetine karar verilmiştir.

2.Sanığın olay günü saat 22:15 sıralarında … kuruluşunda yapılan alkol ölçümünde 2.35 promil alkollü olduğu tespit edilmiştir.

3.Sanığın aşamalardaki savunmasında “…. Gölmarmara kavşağına geldiğimde sürekli kırmızı ışık yanıyordu, mecburiyet hali ile kırmızı ışıkta geçtim, çünkü orada o saatte yeşil ışık yanmaz, sürekli kırmızı ışık yanar, ben asfalttan karşıya geçeceğim esnada nereden geldiğini görmediğim … hızla gelip aracımın ön tarafına çarptı, … çok hızlı geliyordu, kaza aracın hızlı gelmesinden kaynaklanmıştır…” şeklindedir.

4. Katılanın … kuruluşundan alınan raporunda, sağ el 5. parmakta hayati fonksiyonlarını 1. derecede etkiyecek şekilde kemik kırığı yaralanmasına neden olduğu, katılanın uzlaşma teklifini kabul etmediği, şikayetçi olduğu anlaşılmıştır.

5.Kolluk görevlilerince düzenlenen trafik kazası tespit tutanağına göre; “Kazanın oluşumunda sürücü …’un 2918 sayılı K.Y.T.K.’nun 84.maddesi gereğince asli kusurlarda yer alan 84/H, 57/1-A “Kavşağa yaklaşan sürücüler kavşaktaki şartlara uyacak şekilde yavaşlamak, dikkatli olmak, geçiş hakkı olan araçların önce geçmesine imkan vermek zorundadırlar” ve 48/5 “Alkollü … kullanmak” kural ihlalerinden kusurlu olduğu, kamyonet sürücüsü.’ün ise 2918 sayılı kanunun 84.maddesi gereğince diğer kusurlardan 52/1-A “Araçların hızını, kavşaklara yaklaşırken girerken azaltmamak” kuralını ihlalinden kusurlu olduğu” kayıtlıdır.

6.Yargılama sırasında, keşif sonucu trafik bilirkişisi tarafından düzenlenen raporda; minibüs sürücüsü sanık …’un geldiği yönde ve geçmesi gereken yöne kırmızı fasılalı ışığın yandığı ve dur işaretinin bulunduğu ancak sağından bölünmüş yoldan gelen araçlara ilk geçiş hakkını vermeyin kazanın oluşumuna 1. derecede asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği, kamyonet sürücüsü .’ün ise meskun mahalde ve geldiği yönde sarı fasılalı ışığı dikkate almayıp kavşağa girerken hızını azaltmadığı için 2. derecede tali kusurlu olduğu belirtilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 61/2.maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK’nın 22/3.maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Sanık olay tarihinde, idaresindeki minibüs ile saat 05:00 sıralarında, hız limitinin 50 km/s olduğu meskun mahalde ve alacakaranlıkta seyri sırasında, olay yeri dört yönlü ışık kontrollü kavşağa geldiğinde; kendi yönüne kırmızı fasılalı ışığın yanması ve “dur” işaretinin bulunmasına rağmen, kontrolsüz şekilde kavşağa girmesi neticesinde, sağından bölünmüş yoldan gelen katılanın içinde bulunduğu kamyonetin sarı fasılalı ışıkta kavşağa girmesi ile olay meydana gelmiştir. Asli kusurlu olarak bir kişinin kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, Mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.12.2021 tarihli ve 2021/180 Esas, 2021/793 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

19.04.2023 tarihinde karar verildi.