Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2022/9721 E. 2023/2182 K. 15.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9721
KARAR NO : 2023/2182
KARAR TARİHİ : 15.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Taksirle yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Konya 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2014/1126 Esas, 2016/681 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, aynı maddesinin ikinci fıkrasının b bendi ile 53 ncü maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 9 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
2.Konya 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2014/1126 Esas, 2016/681 Karar kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 16.11.2021 tarihli ve 2019/10998 Esas, 2021/7955 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulü hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiğinden bozulmasına karar verilmiştir.

3.Konya 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2022/32 Esas, 2022/481 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, aynı maddesinin ikinci fıkrasının b bendi, 53 ncü maddesinin altıncı fıkrası uyarınca ve 50 nci maddesi uyarınca 4.500 TL adli para cezası mahkumiyetine karar verilmiştir.

4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 28.11.2022 tarihli ve 2022/134061 sayılı, sanığın temyiz sebeplerinin reddi ile onama görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri;
Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;

Yerel Mahkemenin Kabulü:
1.24.08.2014 günü saat 19:17 sıralarında sürücü mağdur …’ın sevk ve idaresindeki ….plakalı otomobil ile Hatip caddesini takiben seyri sırasında geldiği olay yeri kavşakta karşı yönden gelerek sola dönüşle Beşdağ sokağa giriş yapmak isteyen sürücü sanık … idaresindeki … plakalı otomobil ile çarpışması neticesinde meydana gelen trafik kazasında mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve ikinci derecede (2/6) kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı ve meydana gelen kazada trafik kazası tespit tutanağı, Ankara Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi raporu ile sanığın asli kusurlu olduğu hususunun belirlendiği ve buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.

2. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına ve yargılamada geçen süre dikkate alınarak basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yapılan inceleme neticesinde yerel mahkemenin kararında, oluş ve kabulde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı görülmüştür.

Katılan Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2022/32 Esas, 2022/481 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.