Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2022/9294 E. 2023/2327 K. 22.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9294
KARAR NO : 2023/2327
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında, Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I.HUKUKÎ SÜREÇ
1.Turhal 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19/11/2015 tarihli ve 2015/388 Esas, 2015/875 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 85 inci maddesinin birinci fıkrası, 22 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2.Turhal 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19/11/2015 tarihli ve 2015/388 Esas, 2015/875 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12.Ceza Dairesinin, 22/03/2022 tarihli ve 2020/4081 Esas, 2022/2227 Karar sayılı ilâmıyla; Bilinçli taksirle hareket etmeyen sanık hakkında, koşulları oluşmadığı gözetilmeksizin TCK’nın 22/3. maddesi gereğince bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi ve müştekinin şikayeti ve katılma talebi bulunmadığından hakkında verilmiş katılma kararı bulunmamasına rağmen kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden bahisle müşteki lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık asgari ücret tarifesinin 13/5. maddesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi, nedenleri ile bozulmasına karar verilmiştir.

3.Dairemizce verilen bozma kararı üzerine yapılan yargılama sonucunda Turhal 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15/09/2022 tarihli ve 2022/349 Esas, 2022/469 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında taksirle öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 85 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası cezalandırılmasına karar verilmiştir.

4.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 07/11/2022 tarihli ve 2022/127498 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdii olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
1.Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü ile fazla ceza tayin edildiğine,

2.Diğer temyiz nedenlerine,

İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Yerel Mahkemenin Kabulü;
Sanık …’nın 20/04/2015 günü kendi kullandığı … ile Tokat’tan gelip Zile’ye giderken Turhal’da yaya kaldırımından geçmekte olan müteveffa …’e çarparak ölümüne sebebiyet verdiği, belirtilmiştir.

2.Sanık aşamalardaki beyanlarında, kaza yaptığı yerin yaya geçidi olduğunu ancak yayanın son anda yola indiğini, aracında hasta taşıdığından hızının en fazla 25 km olduğunu, birden yaya çıkınca direksiyonu refleksle sola kırdığını ancak yayanın da yolun soluna karşıya geçmeye çalışması ile kazanın meydana geldiğini, suçunu kabul ettiğini beyan etmiştir.

3.Ölen yaya …’nin eşi müşteki … sanıktan şikayetçi olmadığını ve katılma talebinin bulunmadığını beyan etmiştir.

4.Kaza tespit tutanağında; kaza yerinin yerleşim yeri içinde olduğu, azami hız limitinin 60 km olduğu, gün durumunun gündüz, havanın yağmurlu, zeminin ıslak olduğu, kazanın oluşumunda sanık sürücünün 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun (2918 sayılı Kanun) 74 maddesinde düzenlenen yayalara ilk geçiş hakkını vermemek kuralını ihlal ettiği, görüş ve kanaati belirtilmiştir.

5.Kovuşturma aşamasında dosyanın tevdii üzerine düzenlenen 26/20/2015 tarihli bilirkişi raporunda, 2918 sayılı Kanun’un 52/1-a maddesi (..hızlarını araçlarının teknik özellik, görüş, hava ve yol durumuna göre uyarlamamak) kuralını ve aynı Kanunun 74. maddesi (sürücüler yaya geçitlerinde yaklaşırken yavaşlamak, burdan geçen ve geçmek üzere bulunanlara ilk geçiş hakkını vermek zorundadırlar) kuralını ihlal ettiğinden … sürücüsü …’ın bu kazanın oluşumunda asli kusurlu bulunduğu, yaya …’nin ise 2918 sayılı Kanun’un 68/b-3 maddesinde düzenlenen “…yayalar geçitlerde güvenlikleri açısından yaklaşan aracın hız ve uzaklığını gözeterek yola çıkmak zorundadırlar” maddesini ihlal ettiğinden tali kusurlu bulunduğu, görüş ve kanaati belirtilmiştir.

6.24/04/2015 Tarihli, Tokat Cumhuriyet Başsavcılığının ölü muayene raporuna göre, şahsın kesin ölüm sebebinin “trafik kazasına bağlı künt kafa travması ve beyin kanaması sonucu gelişen solunum ve dolaşım durması” olduğu belirtilmiştir.

7.Sanık …’a ait güncel adli sicil kaydı ve nüfus kaydı, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin olunarak dava dosyasına eklenmiştir.

IV. GEREKÇE
Olay günü sanık sürücü … sevk ve idaresindeki kamyon ile meskun mahal içerisinde, azami hız limitinin 50 km/saat olduğu, orta refüj ile bölünmüş, asfalt kaplama, iki şeritli, tek yönlü cadde üzerinde Zile istikametine doğru gündüz vakti seyri sırasında yaya geçidi trafik uyarı levhası bulunan olay mahalline geldiğinde aracın istikametine göre yolun sağından soluna doğru yaya geçidi üzerinde karşıdan karşıya geçmekte olan yaya …’ye sol şerit üzerinde çarpması sonucu sanığın asli kusuru ile …’nin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;

A. Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri
I. Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü ile fazla ceza tayin edildiğine ilişkin temyiz sebepleri yönünden,
5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin, sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında ”sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının miktarı itibariyle” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

II. Diğer Temyiz Sebepleri Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün A-I nolu maddesinde açıklanan nedenle Turhal 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15/09/2022 tarihli ve 2022/349 Esas, 2022/469 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2023 tarihinde karar verildi.