YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/8814
KARAR NO : 2022/10710
KARAR TARİHİ : 27.12.2022
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesinde yeniden düzenlenmiş olan ‘’Basit Yargılama Usulü’’ başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ‘’Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.’’ şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı ve bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verilip genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği anlaşılmakla,
I-Sanık … hakkındaki hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Dava dışı …’e ait müstakil evin ikinci katının yapım işini bozma öncesi hakkında verilen mahkumiyet hükmü kesinleşen …’nun üstlendiği, …’ın katılanla beton döküm işi için anlaştığı, suç tarihinde beton dökülmesi amacıyla sanıkların çalıştığı firmadan sanıkların operatörlüğündeki araçla betonun inşaat alanına getirildiği, beton pompası hortumunun yakında bulunan yüksek gerilim hattının üzerinden aşırılmak suretiyle beton dökümüne başlandığı, beton hortumunun ucunun katılan tarafından tutulduğu sırada pompayı kumanda eden sanık …’in hortumu yüksek gerilim hattına temas ettirmesi sonucu katılanın duyu veya organlarından birinin işlevinin yitirlmesine neden olacak şekilde yaralandığı, sanığın, kumanda sırasında dikkatsiz davranarak kumanda ettiği hortumu yüksek gerilim hattına temas ettirerek asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve ceza miktarına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA;
II-Sanık … hakkındaki hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 172/2. Maddesinde yer alan, “Kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildikten sonra kamu davasının açılması için yeterli şüphe oluşturacak yeni delil elde edilmedikçe ve bu hususta sulh ceza hakimliğince bir karar verilmedikçe, aynı fiilden dolayı kamu davası açılamaz.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, … Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/2476 soruşturma sayılı dosyası üzerinden yürütülen soruşturma sonucunda sanık … hakkında iddianame tanzim edilerek, sanık … hakkında ise; 23.03.2015 tarihinde ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği ve yukarıdaki usul hükmü işletilmeden sanık hakkında düzenlenen 18.12.2015 tarihli iddianame ile sanık hakkında dava açıldığı anlaşıldığından, sanık hakkında CMK’nın 172/2 maddesi gereğince sulh ceza hakimliğinden karar alınması gerektiği gözetilmeden açılan davanın kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak, sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA; 27.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.