Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2022/8158 E. 2023/1687 K. 16.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/8158
KARAR NO : 2023/1687
KARAR TARİHİ : 16.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Taksirle yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun kabulü ile; 5271 sayılı Kanunun 280/2.
maddesi uyarınca yeniden yapılan yargılama sonucu kurulan mahkumiyet

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 27/12/2018 tarihli ve 2016/1205 Esas, 2018/1120 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 75 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca ön ödeme nedeni ile davanın düşmesine karar verilmiştir.

2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin, 08/02/2022 tarihli ve 2021/833 Esas, 2022/257 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılması ile yeniden yapılan yargılama sonucu, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin dördüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca sonuç ceza olarak hapis cezasından çevrilen 9.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

3.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 04/10/2022 tarihli ve 2022/56263 sayılı, hükmün düzeltilerek onanması görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdii olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
1.Sanık üzerine atılı taksirle yaralama suçu yönünden, suçun unsurlarının oluşmadığından bahisle sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulmasının, usul ve yasaya aykırı olduğuna,

2.Diğer temyiz sebeplerine,

İlişkindir.

B.Katılan vekilinin temyiz sebepleri;
1.Sanık hakkında eksik cezaya hükmedildiğine,

2.Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesinin hukuka aykırı olduğuna,

İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü;
1.09/06/2016 tarihinde sanık …’in sevk ve idaresindeki … plakalı aracıyla yanında eşi olan mağdur … de bulunduğu halde İzmir istikametinden Çandarlı istikametine seyir halinde bulunduğu sırada yolun sağ tarafından gelerek yola çıkan sanık …’ye ait başıboş ineğe çarptığı, çarpışma sonrasında sanık …’in sevk ve idaresindeki … ile karşı yönden gelen katılan …’ın sevk ve idaresindeki …plakalı aracıyla araçta yolcu olarak katılan … Atbaş’ın bulunduğu araca çarptığı, çarpma neticesinde mağdur ve katılanlar …, … ve …’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandıkları, katılanlar … ve …’ın sanık …’den şikayetçi oldukları, belirtilmiştir.

2.Sanık aşamalardaki beyanlarında, akşam sıralarında ağılda sağma işlemi bitince hayvanların hepsini ağıla sokarak kapıyı kapattığını ineğinin dışarı nasıl çıktığını bilmediğini, suçlamaları kabul etmediğini beyan etmiştir.

3.Katılan … Atbaş aşamalardaki istikrarlı beyanlarında, sanığın kullandığı aracın sollama yasağı bulunan yolda aşırı hızla gelerek önündeki aracı sollarken karayolunda başıboş halde bulunan sanığa ait ineğe çarptığını ve akabinde karşı istikamete geçerek kendisinin içerisinde bulunduğu araçla kafa kafaya çarpıştığını, şikayetçi olup katılma talebinde bulunduğunu beyan etmekle katılmasına karar verilmiştir.

4.Katılan …, sanığa ait aracın karşı istikametten gelirken sollamaya çıktığını sonrasında her nasılsa kendi kullandığı araca çarptığını , olayın detaylarını hatırlamadığını beyan etmiştir.

5.Kaza tespit tutanağında; kaza yerindeki azami hız limitinin 90 km/saat olduğu, gece vakti, havanın açık, zeminin kuru, olay mahalli yolun düz, eğimsiz olduğu ve aydınlatmanın bulunmadığı, sanığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun (2918 sayılı Kanun) 69/2 maddesinde düzenlenen, “yerleşim birimleri dışındaki karayolunda, taşıt yolu üzerinde zorunlu haller dışında hayvan bulundurmak, karayollarının yasaklanmamış, kesimlerinde ise hayvanla çekilen veya elle sürülen araçları, hayvanları, hayvan sürülerini ve binek hayvanlarını trafik kurallarına uymadan sürmek ve bunları sürme yeteneğinden yoksun kimselerin yönetimine vermek veya başı boş bırakmak yasaktır.” kuralını ihlal ettiği bu nedenle asli derecede kusurlu bulunduğu, temyiz dışı sanık sürücü …’in 2918 sayılı Kanun’un 52/1-b bendinde düzenlenen ” araçların hızlarını yük ve teknik özelliğine, görüş, yol, hava ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uydurmamak” kuralını ihlal ettiğinden tali derecede kusurlu bulunduğu, katılan sürücü …’ın ise herhangi bir kusurunun bulunmadığı, bildirilmiştir.

6.Kovuşturma aşamasında yapılan keşif üzerine düzenlenen 17/03/2017 tarihli bilirkişi raporunda, sanığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun (2918 sayılı Kanun) 69/2. maddesinde düzenlenen, “yerleşim birimleri dışındaki karayolunda, taşıt yolu üzerinde zorunlu haller dışında hayvan bulundurmak, karayollarının yasaklanmamış, kesimlerinde ise hayvanla çekilen veya elle sürülen araçları, hayvanları, hayvan sürülerini ve binek hayvanlarını trafik kurallarına uymadan sürmek ve bunları sürme yeteneğinden yoksun kimselerin yönetimine vermek veya başı boş bırakmak yasaktır.” kuralını ihlal ettiği bu nedenle asli derecede kusurlu bulunduğu, temyiz dışı sanık sürücü …’in 2918 sayılı Kanun ‘un 52/1-b bendinde düzenlenen ” araçların hızlarını yük ve teknik özelliğine, görüş, yol, hava ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uydurmamak” kuralını ihlal ettiğinden tali derecede kusurlu bulunduğu, katılan sürücü …’ın ise herhangi bir kusurunun bulunmadığı, görüş ve kanaati belirtilmiştir.

7.Katılanlarda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak, katılan … için 03/08/2018 tarihli, Adli Tıp Kurumu Karşıyaka Adli Tıp Şube Müdürlüğünün raporunda, şahısta meydana gelen yaralanmanın hayati tehlikeye neden olmaz, basit tıbbi müdahale ile giderilemez ve kırığın hayati fonksiyonlara etkisinin ağır(5) derece olduğu, bir diğer katılan … için ise İzmir Dr. Faruk İlker Bergama Devlet Hastanesinin 16/06/2016 tarihli raporu ile şahısta meydana gelen yaralanmanın hayati tehlikeye neden olmaz, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğu belirtilmiştir.

8.Sanık …’ye ait güncel adli sicil kaydı ve nüfus kaydı, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin olunarak dava dosyasına eklenmiştir

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü;
1.Olay günü saat 22:00 sıralarında, istinaf dışı sanık …’in sevk ve idaresindeki beraberinde eşi … de bulunduğu halde … plakalı aracıyla İzmir istikametinden Çandarlı istikametine seyirle Saattaşı mevkiine geldiğinde, önünde seyretmekte olan otobüsü geçerken istikametine göre yolun sağ tarafından gelerek yola çıkan sanık …’ye ait olduğu tespit edilen … küpe numaralı ineğe çarptığı, akabinde karşı yönden gelmekte olan katılan …’ın sevk ve idaresindeki …plakalı araca çarptığı, çarpma neticesinde … ile katılan …’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte, …’ın yanında bulunan …’ın vücudunda ağır kemik kırığı oluşacak biçimde yaralandıkları, belirtilmiştir.

2.Duruşma açılarak, kazaya yol açan büyükbaş hayvanının ahırdan kaçtığını, kapının kapalı olduğunu, içeriden nasıl çıktığını bilmediğini, kaza sırasında evinde olduğunu savunan sanığın savunmasının aksine kanıt elde edilemediği, bu itibarla büyükbaş hayvanın karayoluna çıkması sonucu meydana gelen ve sanığın hayvanın muhafazasındaki ihmali olması nedeniyle katılanların yaralanmasına sebebiyet veren sanığın eyleminin taksirle yaralamaya sebebiyet verme suçunu teşkil ettiği belirtilerek bu nedenle ilk derece mahkemesince suçun vasfında yanılgıya düşülmesi sonucu ön ödeme nedeni ile kamu davasının düşmesine karar verilmesi hukuka aykırı olduğundan, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26/01/2021 tarihli, 2019/297 Karar ve 2021/83 Esas sayılı kararının kaldırılması ile yeniden hüküm kurulduğu belirtilmiştir.

IV. GEREKÇE
Bölge Adliye Mahkemesi kararında yapılan inceleme neticesinde olayın kabulünde herhangi bir isabetsizlik bulunmamıştır.

A. Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri;
I.Sanık üzerine atılı taksirle yaralama suçu yönünden, suçun unsurlarının oluşmadığından bahisle sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulmasının, usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz sebebi yönünden,
Olay ve olgular bölümünde yer verilen ve oluşa uygun düşen kaza tespit tutanağı ve bilirkişi raporu ile asli kusurlu bulunduğu tespit edilen sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca sonuç ceza olarak hapisten çevrilen 9.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı hukuka uygun bulunmakla, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

II.Diğer Temyiz Sebepleri Yönünden,
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

B.Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri;
I.Sanık hakkında eksik cezaya hükmedildiğine ilişkin temyiz sebebi yönünden,
Olay ve olgular bölümünde yer verilen ve oluşa uygun düşen kaza tespit tutanağı ve bilirkişi raporu ile asli kusurlu bulunduğu tespit edilen sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca sonuç ceza olarak hapisten çevrilen 9.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı hukuka uygun bulunmakla, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

II.Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesinin hukuka aykırı olduğuna ilişkin temyiz sebebi yönünden,
Yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuş olup Yargıtay tarafından düzeltilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümün B-II nolu maddesinde açıklanan nedenle katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin, 08/02/2022 tarihli ve 2021/833 Esas, 2022/257 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği, hüküm fıkrasının (7.) paragrafından sonra gelmek üzere hükme “Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca yargılamada kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine 5.100,00 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.05.2023 tarihinde karar verildi.