Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2022/7929 E. 2023/2152 K. 13.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/7929
KARAR NO : 2023/2152
KARAR TARİHİ : 13.06.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi (İlk Derece)
SUÇ : Taksirle yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. “2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanunun Madde 3/I maddesinde (Ek: 17/4/2017-KHK-690/1 md.; Aynen kabul: 1/2/2018-7077/1 md.) Bölge idare mahkemelerinde görev yapan başkan, daire başkanı ve üyelerin görevden doğan veya görev sırasında işlenen suçları ve şahsi suçlarıyla ilgili soruşturma ve kovuşturmalar, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 47 nci maddesi hükümleri uyarınca yürütülür. Ancak, anılan maddede yer alan en yakın bölge adliye mahkemesi ibaresinden, görev yapılan bölge idare mahkemesinin bulunduğu ilin bağlı olduğu bölge adliye mahkemesi anlaşılır.” hükmünden olmak üzere ilk derece mahkemesi sıfatıyla, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 16/02/2022 tarihli, 2021/1 Esas ve 2022/1. Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, 89 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi, 62 nci maddesi ve 52. maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca doğrudan verilen 3.360,00TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 29/09/2022 tarihli ve 2022/48630 sayılı, esastan ret görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdii olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz sebepleri;
1. Sanık üzerine atılı taksirle yaralama suçu yönünden sanığın kusuru bulunmadığından bahisle hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulmasının, usul ve yasaya aykırı olduğuna,

2. Diğer temyiz nedenlerine,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesi Olarak Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
1. Sanığın 30/10/2020 tarihinde sevk ve idaresinde bulunan 20 U 6666 plaka nolu aracı ile Safranbolu ilçesinden Karabük yönüne doğru seyir halinde iken katılan …’ın da sanık ile aynı istikamette 06 PM 244 plaka nolu aracı ile seyir halinde olduğu, 30/10/2020 tarihli trafik kazası tutanağı içeriğine göre katılan …’ın aracı ile sağ şeritte giderken orta şeride geçmek istediği sırada aracı ile arkadan gelen sanık …’in duramayarak katılanın aracına çarptığı belirtilerek katılanın şerit değiştirme kuralını ihlal ettiği, sanığın ise aracın hızını yol durumunun gerektirdiği şartlara uydurmamak kuralını ihlal ettiğinin tespit edildiği ve meydana gelen kaza nedeni ile katılanın yaralandığı belirtilmiştir.

2. Sanık aşamalardaki beyanlarında, Karabük istikametine seyri esnasında yolun orta şeridinden gittiğini sağ şeritte katılan sürücünün yanından geçeceği esnada katılanın aniden sol şeride geçmek üzere direksiyon manevrası yapması sonucu kazanın gerçekleştiğini, aracının ön kısmı hasar aldığından fren kabiliyetinin kalmadığını ve aracın sürüklendiğini ancak hızlı olmadığını kaza öncesi 70-80 km hız ile seyrettiğini, … içerisinde yaşları küçük iki çocuğunun bulunduğunu bu nedenle hız yapmasının mümkün olmayacağını ve suçlamaları kabul etmediğini beyan etmiştir.

3. Katılan … aşamalardaki beyanlarında orta şeritte ilerlediğini, sola geçmek üzere aynayı kontrol edip soldan … geldiğini görünce şerit değiştirmediğini daha sonra gözünü ambulansta açtığını şikayetçi olduğunu beyan etmiştir .

4. Kaza tespit tutanağında; kaza yerinin meskun mahal, azami hız limitinin 82 km/saat olduğu, gece vakti, havanın açık, zeminin kuru, olay mahalli yolun düz, eğimsiz olduğu, aydınlatmanın bulunduğu, katılan sürücünün 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun (2918 sayılı Kanun) 84/g maddesinde düzenlenen “şeride tecavüz etme, trafiği aksatacak veya tehlikeye sokacak şekilde şerit değiştirme ” kuralını ihlal ettiğinden asli kusurlu bulunduğu, sanık sürücünün ise aynı kanunun 52/1-b maddesinde düzenlenen “araçların hızlarını aracın yük ve teknik özelliği, yol görüş hava durumu ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uyarlamamak” kuralı ihlal ettiği belirtilmiştir.

5. Kovuşturma aşamasında dosyanın tevdii üzerine düzenlenen 26/04/2021 tarihli tek bilirkişi raporu ile Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığınca düzenlenen 14/10/2021 tarihli raporda, sevk ve idaresindeki … ile seyir halinde iken, mevcut hızını mahal şartlarına göre ayarlamamış, sağ şeritten orta şeride doğru manevra yapan aracı zamanında fark edemeyip araca çarpmamak için zamanında etkili fren tatbiki ile birlikte uygun direksiyon tedbirine başvuramamış olduğu anlaşılmakla meydana gelen olayda sanık sürücünün tali kusurlu bulunduğu, sevk ve idaresindeki … ile sağ şerit üzerinde seyir halinde iken, sol gerisindeki … trafiğini yeterince kontrol etmeden, seyir halinde olan vasıtanın hız ve mesafesini dikkate almadan orta şeride doğru manevra yaparak orta şerit üzerinde seyretmekte olan sanık sürücü idaresindeki aracın seyir yönünü kapattığı anlaşılmakla meydana gelen olayda katılan sürücünün asli kusurlu bulunduğu, görüş ve kanaati bildirilmiştir.

6. Katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak, Adli Tıp Kurumu İstanbul Şube Müdürlüğünün 11/02/2021 tarihli raporunda, şahısta meydana gelen yaralanmanın hayati tehlikeye neden olmaz, basit tıbbi müdahale ile giderilemez ve kırığın hayati fonksiyonlara etkisinin ağır (4) derece olduğu belirtilmiştir.

7. Sanık …’a ait güncel adli sicil kaydı ve nüfus kaydı, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin olunarak dava dosyasına eklenmiştir.

IV. GEREKÇE
Bölge Adliye Mahkemesi kararında yapılan inceleme neticesinde olayın kabulünde herhangi bir isabetsizlik bulunmamıştır.
I. Sanık üzerine atılı taksirle yaralama suçu yönünden sanığın kusuru bulunmadığından bahisle hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulmasının, usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz sebebi yönünden,
Olay ve olgular bölümünde yer verilen ve oluşa uygun düşen Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinin 14/10/2021 tarihli raporunda tali kusurlu bulunan sanık hakkında taksirle yaralama suçundan,5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, 89 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi, 62 nci maddesi ve 52 maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca doğrudan verilen 3.360,00TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı hukuka uygun bulunmakla, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

II. Diğer Temyiz Sebepleri Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 16/02/2022 tarihli, 2021/1 Esas ve 2022/1 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca dava dosyasının ve yargıtay ilamının bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2023 tarihinde karar verildi.