YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6382
KARAR NO : 2023/2046
KARAR TARİHİ : 07.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Taksirle yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gebze 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2016 tarihli ve 2014/368 Esas, 2016/1 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, ikinci fıkrasının (a) ve (b) bendi, 62 maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca 6000 TL adli cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Gebze 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2016 tarihli ve 2014/368 Esas, 2016/1 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin, 22.12.2021 tarihli ve 2019/12619 Esas, 2021/9112 Karar sayılı kararı ile özetle sanığın yargılama konusu eylemi yönünden 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi kapsamında basit yargılama usûlünün uygulanabilir hâle geldiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Gebze 7. Asliye Ceza Mahkemesinin Dairemizin bozma kararına uyarak basit yargılama usulüne göre yargılama yapılmasına karar vermesine rağmen sanığa gönderilen tüm tebligatların bila ikmal iade edilmesi, sanığa ulaşılamaması nedeniyle bu kararından vazgeçerek genel hükümlere göre yaptığı yargılama neticesinde 02.06.2022 tarihli ve 2022/49 Esas, 2022/295 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, ikinci fıkrasının (a) ve (b) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca 6000 TL adli cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 17.08.2022 tarihli ve 2022/111009 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri bozma ilamına uyulmasına rağmen aynı hükmün kurulduğuna ve cezanın fazla olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Gebze 7. Asliye Ceza Mahkemesi gerekçesinde “… Müştekinin şüphelinin sahibi olduğu … Plastik isimli işyerinde suç tarihinde sat 15:00 sıralarında hurda plastik parçaları işyerinde bulunan elektrikli motor ile çalışan daire şeklindeki testere ile kestiği sırada sağ elinin testereye temas etmesi neticesinde vücutta kemik kırılması oluşacak tarzda yaralandığı ve şikayetçi olduğu,
Şüphelinin alınan ifadesinde kusurlu olmadığını ifade ettiği, tarafların Başsavcılığımızda alınan ifadelerinde uzlaşmak istemediklerini belirttikleri görülmüş, şüphelinin evrak kapsamındaki fotoğraftan da görüleceği üzere hiçbir güvenlik donanımı olmayan dairesel testere ile şüphelinin çalışmasını isteyerek ve buna izin vererek, ayrıca işgüvenliği ile ilgili işin gerektirdiği güvenlik önlemlerini almadığından kusurlu olduğu anlaşıldığından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
Müştekinin, sanığın sahibi olduğu … Plastik isimli işyerinde çalıştığı, suç tarihinde sat 15:00 sıralarında Hurda plastik parçaları, işyerinde bulunan elektrikli motor ile çalışan daire şeklindeki testere ile kestiği sırada sağ elinin testereye temas etmesi neticesinde vücutta kemik kırılması oluşacak tarzda yaralandığı ve organ zayıflaması meydana geldiği olayda sanığın katılana karşı Taksirle yaralama suçunu işlediği, sanık savunması, müşteki beyanı, Dr. Raporu, bilirkişi raporu, bozma ilamı ile tüm dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediği anlaşıldığından mahkumiyetine, sanığın ekonomik ve şahsi halleri dikkate alınarak, birbirini takep eden 4 ayda ve eşit taksitte verilen Adli Para Cezasının ödemesine, suçun işlenmesindeki özellikler, sanığın kusurunun ağırlığı ve zararın giderilmediği hususları dikkate alınarak yeniden suç işlemeyeceğine dair kanaat oluşmamakla hakkında 5271 sayılı CMK nın 231. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına ilişkin aşağıdaki şekilde hüküm kurmak gerekmiştir.” denilmiştir.
2. Sanığın alınan savunmasında atılı suçu kabul etmediğini beyan ettiği görülmüştür.
3. Katılan …’in aşamalarda şikayetçi olduğu, uzlaşmak istemediği, davaya katılan olarak kabulüne karar verildiği görülmüştür.
4. Kocaeli Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünün 06.11.2015 tarihli adli raporuna göre katılanın iş kazasına bağlı arızasının sol el 3 nolu parmakta total amputasyona sebep olduğu, yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği, 2 derece kemik kırığına ve tespit edilen muayene bulguları ile duyularından ya da organlarının birinin sürekli zayıflamasına neden olduğu bildirilmiştir
5. Yargılama aşamasında keşif neticesinde makina mühendisi ve iş güvenliği uzmanı bilirkişiler tarafından 01.06.2015 tarihli bilirkişi raporuna göre sanığın işveren olduğu firmada, çalışanlara yeterli iş güvenliği eğitimi verilmesini sağlamadığı, risk değerlendirilmesi yaptırmadığı, güvenli çalışma talimatlarını çalışanlarına tebliğ etmediği, iş sağlığı ve güvenliği konusunda yeterli tedbirlerin alınmadığı, alınan tedbirlere uyulup uyulmadığını denetlemede yetersiz kaldığı anlaşılmakla asli, katılanın ise yapmakta olduğu işte kendi emniyeti için gerekli olan özen ve dikkati göstermemesi ve dehe önce tecrübeli olduğu işte riskleri bilerek dikkatli davranması gerekirken bu hususlara uymaması sebebiyle tali oranda kusurlu olduğu kanaatinin bildirildiği görülmüştür.
6. Sanığın güncel adlî sicil kayıt örneği, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin olunarak dava dosyasına eklenmiştir.
II. GEREKÇE
Dosya kapsamı incelendiğinde, mahkemece bozma ilamına uyularak karar verildiği, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, sanığın tayin olunan eylemi bakımından, 5237 sayılı Kanun’un 61 inci maddesinde yer verilen, suçun işleniş biçimi, sanığın taksirinin yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı gibi ölçütler ile aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasına belirtilen cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanık hakkında belirlenen temel cezanın oluş ve dosya kapsamıyla uyumlu olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edildiği görülmekle, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gebze 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.06.2022 tarihli ve 2022/49 Esas, 2022/295 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.06.2023 tarihinde karar verildi.