YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5928
KARAR NO : 2023/2564
KARAR TARİHİ : 05.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/657 E., 2021/675 K.
SUÇ : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili Kararın Kanun Yararına Bozulması

Niğde 4.Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.10.2021 tarihli ve 2021/657 Esas, 2021/675 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 250 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince neticeten 1800 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, itiraz edilmeksizin 19.10.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesi uyarınca, 12.06.2022 tarihli ve 94660652-105-51-26705-2021-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 01.07.2022 tarihli ve KYB-2022/87676 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 01.07.2022 tarihli ve KYB-2022/87676 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

“Dosya kapsamına göre, Niğde Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11/10/2021 tarihli ve 2021/8099 soruşturma, 2021/2817 esas, 2021/148 sayılı seri muhakeme usulüne tabi talepname üzerine, Niğde 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/10/2021 tarihli kararı ile talepnamenin kabulüne ve sanığın mahkumiyetine kararı verilmiş ise de, sanığın yargılamaya konu eylemi hakkında daha önceden Niğde Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 03/10/2019 tarihli ve 2019/4623 soruşturma, 2019/3294 esas, 2019/2813 sayılı iddianame ile açılan dava üzerine Niğde 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/09/2021 tarihli ve 2021/517 esas, 2021/99 sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde yer alan, “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” şeklindeki düzenleme gereğince mükerrer açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”

Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin;
“Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.

2. 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin yedinci fıkrası;
“Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine kararı verilir.”
Şeklinde düzenlenmiştir.

3. İncelenen dosyaların içeriğine göre; sanığın 29.05.2019 tarihinde idaresindeki … ile gece vakti seyir halinde iken yapılan alkol muayenesine göre 92 promil alkollü olduğunun tespit edilmesi üzerine, Niğde Cumhuriyet Başsavcılığının 11.10.2021 tarihli ve 2021/8099 soruşturma, 2021/2817 esas, 2021/148 sayılı talepnamesi ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı yapılan yargılama neticesinde 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 250 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince neticeten 1800 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, söz konusu kararın itiraz edilmeksizin 19.10.2021 tarihinde kesinleştiği, ancak aynı eylem nedeniyle, daha önceden Niğde Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 03.10.2019 tarihli ve 2019/4623 soruşturma, 2019/3294 esas, 2019/2813 sayılı iddianame ile açılan dava üzerine yapılan yargılama neticesinde Niğde 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.09.2021 tarihli ve 2021/517 esas, 2021/99 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası, aynı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları ile 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının son bendi uyarınca neticeten 1860 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, itiraz edilmeksizin 14.10.2021 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.

4. Aynı fiil nedeniyle aynı sanık hakkında ikinci kez ceza verilemeyeceğinin gözetilmemesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Niğde 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.10.2021 tarihli ve 2021/657 Esas, 2021/675 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin hükümlü hakkında cezanın kaldırılmasını gerektirdiğinden;

Sanık hakkındaki kararın, hüküm fıkrasının, “1-Sanık hakkında aynı fiili nedeniyle daha önceden açılmış bir dava ve verilmiş bir karar bulunduğu anlaşıldığından, ikinci defa açılan davanın, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin yedinci maddesi gereğince reddine,
2-Yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesine; müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

05.09.2023 tarihinde karar verildi.