YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5923
KARAR NO : 2023/2561
KARAR TARİHİ : 05.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/328 E., 2020/620 K.
SUÇ : Taksirle yaralama
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının İstemi Üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili Kararın Kanun Yararına Bozulması

Bakırköy 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.12.2020 tarihli ve 2020/328 Esas, 2020/620 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, aynı maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 251 inci maddesinin üçüncü fıkraları uyarınca 5 ay 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, itiraz edilmeksizin 25.01.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesi uyarınca, 21.06.2022 tarihli ve 94660652-105-34-1139-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.07.2022 tarihli ve KYB-2022/95439 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 07.07.2022 tarihli ve KYB-2022/95439 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

“Dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı 5237 sayılı Kanun’un 89. maddesinde düzenlenen taksirle yaralama suçunun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253/1-b maddesinin 2. alt bendi gereğince uzlaşmaya tâbi olduğunun anlaşılması karşısında, somut olayda sanık ve katılana soruşturma ve kovuşturma evresinde usûlüne uygun bir uzlaşma teklifi yapılmadığı cihetle, 5271 sayılı Kanun’un 253 ve 254. uyarınca, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilip, uzlaştırma işlemleri yapıldıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”

Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un, “Uzlaştırma” başlıklı 253 üncü maddesinin, inceleme konusu ile ilgili olan birinci fıkrası ve aynı fıkrasının (b) bendinin (2) numaralı paragrafında;
“(1) Aşağıdaki suçlarda, şüpheli ile mağdur veya suçtan zarar gören gerçek veya özel
hukuk tüzel kişisinin uzlaştırılması girişiminde bulunulur:

..
b) Şikâyete bağlı olup olmadığına bakılmaksızın, Türk Ceza Kanununda yer alan;
2. Taksirle yaralama (madde 89)
…”

Şeklinde düzenlenmiştir.

2. Yukarıda değinilen kanun maddesi gereğince 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddedeki bütün hallerin şikayete tabi olsun veya olmasın 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, uzlaşma kapsamında olan suç hakkında soruşturma aşamasında 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesi gereğince sanıkla müşteki arasında uzlaştırma işlemleri gerçekleştirilmeden dava açıldığı, kovuşturma aşamasında da, aynı Kanunun 254 üncü maddesi uyarınca bu eksikliğinin giderilmediği anlaşılmakla, mahkemece 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü ve 254 üncü madde hükümleri uygulanmak suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve taraflar uzlaşamazsa, sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında anılan kararın Kanun’a aykırı olduğundan bahisle kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Bakırköy 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.12.2020 tarihli ve 2020/328 Esas, 2020/628 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.09.2023 tarihinde karar verildi.