YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5921
KARAR NO : 2023/2562
KARAR TARİHİ : 05.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/830 Değişik İş
HÜKÜMLÜ : Mehmet Seyhan
SUÇ : Taksirle yaralama
KARAR : Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili Kararın Kanun Yararına Bozulması
Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.09.2021 tarihli ve 2020/414 Esas, 2021/498 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca neticeten 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararına karşı yapılan itirazın Karaman Ağır Ceza Mahkemesi 27.10.2021 tarihli, 2021/830 Değişik İş sayılı kararıyla kesin olarak reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 08.06.2022 tarihli ve 94660652-105-70-2383-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 07.07.2022 tarihli ve KYB-2022/88915 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 07.07.2022 tarihli ve KYB-2022/88915 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, olay tarihinde sevk ve idaresindeki motorsiklet ile … sayılı plakalı araca çarpmak suretiyle, katılanlar … ve …’in yaralanmasına neden olan sanık hakkında yapılan yargılama sonunda, katılan …’e yönelik taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan beraatine, diğer katılan …’e karşı işlenen anılan suçtan ise mahkûmiyetine ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmış ise de,
Sanık hakkındaki beraat kararının katılan tarafından istinaf edilmesi üzerine, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 22/11/2021 tarihli ve 2021/2423 esas, 2021/2414 sayılı kararıyla; katılan … de meydana gelen yaralamanın acı veren bir durum olması sebebiyle sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı Kanun’un 89/4. maddesinde düzenlenen “taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına sebep olma” suçunu oluşturduğu, bu durumda sanığın …’e karşı işlediği taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olmak suçundan verilen kesinleşen karara karşı kanun yararına bozma yoluna gidilmesi için ihbarda bulunmasına yönelik açıklama da yapılmak suretiyle hükmün bozulduğu anlaşılmakla,
Sanığın eylemiyle katılan …’in yanında diğer katılan …’i de yaralaması nedeniyle, 5237 sayılı Kanun’un 89/4. maddesinde düzenlenen “taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olma” suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, “taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma” suçundan hüküm kurulduğu gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. Olay tarihinde sevk ve idaresindeki motorsiklet ile … sayılı plakalı araca çarpmak suretiyle, katılanlar … ve …’in yaralanmasına neden olan sanık hakkında yapılan yargılama sonunda, katılan …’e yönelik taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan beraatine, diğer katılan …’e karşı işlenen anılan suçtan ise mahkûmiyetine ve 5271 sayılı Kanun’un 231 nci maddesinin beşinci fıkrası gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanık hakkındaki beraat kararının katılan … tarafından istinaf edilmesi üzerine, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 22.11.2021 tarihli ve 2021/2423 esas, 2021/2414 sayılı kararıyla; katılan … de meydana gelen yaralamanın acı veren bir durum olması sebebiyle sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin dördüncü fıkrasında düzenlenen “taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına sebep olma” suçunu oluşturduğu, bu durumda sanığın …’e karşı işlediği taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olmak suçundan verilen kesinleşen karara karşı kanun yararına bozma yoluna gidilmesi için ihbarda bulunmasına yönelik açıklama da yapılmak suretiyle hükmün bozulduğu anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un ”Taksirle yaralama” başlıklı 89 uncu maddesinin inceleme konusu birinci ve dördüncü fıkralarında;
(1)-“Taksirle başkasının vücuduna acı veren veya sağlığının ya da algılama yeteneğinin bozulmasına neden olan kişi, üç aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.”
…
(4)- Fiilin birden fazla kişinin yaralanmasına neden olması halinde, altı aydan üç yıla
kadar hapis cezasına hükmolunur.
…”
Denilmektedir.
3. Her ne kadar 18.03.2021 tarihli Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Karaman Adli Tıp Şube Müdürlüğü kati adli muayene raporunda katılan …’de ”vücut dokunulmazlığının ihlali niteliğinde tıbben yaralanma olarak değerlendirilebilecek herhangi bir travmatik bulguya rastlanmadığı” hususuna yer verilmişse de, katılan …’in olaydan hemen sonra alınan 13.01.2020 tarihli raporunda “sağ kolda ağrı şikayetinin ve hassasiyetin olduğu, kemik kırığı ve hayati tehlikenin olmadığı, BTM ile giderilebilir” şeklinde rapor düzenlendiği, bahsi geçen katılanın annesi … ile babası …’in, aşamalardaki tutarlı beyanlarında çarpmanın etkisiyle kırılan arka kapı camından dolayı aracın sağ arka yolcu koltuğunda kızı … ve kucağında oğlu …’in yaralandıklarını bildirdikleri, dairemiz yerleşik içtihatlarına göre de “herhangi bir tıbbi müdahale ve harici bulgu bulunmayan hallerde de kişinin vücuduna acı veren veya sağlığının veya algılama yeteneğinini bozulmasına yol açan durumların da yaralanma olarak kabul edilmesi gerektiği” hususları birlikte değerlendirildiğinde, katılan …’in yaralanmasının 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin birinci fıkrası kapsamında “vücuda acı veren bir durum niteliğinde” olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın 89 uncu maddesinin dördüncü fıkrası gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken yalnızca katılan …’in yaralanması sebebiyle 89 uncu maddesinin birinci fıkrasından verilen mahkumiyet hükmünün geri bırakılması kararına karşı yapılan itirazın reddolunması, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.10.2021 tarihli ve 2021/830 Değişik İş sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.09.2023 tarihinde karar verildi.