YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4544
KARAR NO : 2022/7229
KARAR TARİHİ : 24.10.2022
Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 89/4, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair.Asliye Ceza Mahkemesinin 04/11/2014 tarihli ve 2013/216 esas, 2014/427 karar sayılı kararının 19/12/2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip, sanığın CMK’nın 231/9. maddesi uyarınca öngörülen, katılanların uğradığı zararı denetim süresince aylık taksitler halinde ödemek suretiyle tamamen giderilmesine ilişkin yükümlülüğünü yerine getirmediği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair .Asliye Ceza Mahkemesinin 19/10/2021 tarihli ve 2020/556 Esas, 2021/611 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.Sanığın idaresindeki otomobil ile yerleşim yeri dışında, tek yönlü, asfalt kaplama, düz, eğimsiz yolda, gündüz vakti seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybederek yoldan çıkması ve takla atması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin 3. derece kemik kırığı olacak şekilde, iki kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;Mahkemece bozmaya uyma kararı verilmeden yargılamaya devamla hüküm kuruması, yasaya aykırı olmakla birlikte ilamda gösterilen esaslara uygun karar verildiği anlaşılmakla, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Bozma ilamına eylemli uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “sanığın güttüğü amaç ve saik” gerekçeleri ile (f) bendinde yer alan ”failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, bu nedenle hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saiki” ibarelerinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 24/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.