YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4212
KARAR NO : 2023/2565
KARAR TARİHİ : 05.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/281 E., 2020/635 K.
SUÇ : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili Kararın Kanun Yararına Bozulması

Eskişehir 7.Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.09.2020 tarihli ve 2020/281 Esas, 2020/635 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca neticeten 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 23.09.2020 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesi uyarınca, 11.05.2022 tarihli ve 94660652-105-26-955-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 08.06.2022 tarihli ve KYB-2022/72299 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 08.06.2022 tarihli ve KYB-2022/72299 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

“Dosya kapsamına göre, sanığın 30/04/2016 tarihinde gerçekleştirdiği eyleminden dolayı Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 17/06/2016 tarihli ve 2016/20645 soruşturma, 2016/6524 esas, 2016/5304 sayılı iddianamesi üzerine yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/3. maddesi delaletiyle aynı Kanun’un 179/2 maddesi uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Eskişehir 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/06/2016 tarihli ve 2016/513 esas, 2016/544 sayılı kararının 11/07/2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 24/12/2017 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbarı üzerine, hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Kanun’un 179/2. maddesi uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, ancak sanığın yargılamaya konu eylemi hakkında daha önceden Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 16/06/2016 tarihli ve 2016/20644 soruşturma, 2016/6435 esas, 2016/5233 sayılı iddianame ile açılan dava üzerine yapılan yargılama neticesinde Eskişehir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/06/2021 tarihli ve 2021/872, 2021/1194 sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde yer alan, “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” şeklindeki düzenleme gereğince mükerrer açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”

Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin;
“Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.

2. 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin yedinci fıkrası;
“Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine kararı verilir.”
Şeklinde düzenlenmiştir.

3. İncelenen dosyaların içeriğine göre; sanığın 30.04.2016 tarihinde idaresindeki … ile gece vakti seyir halinde iken maddi hasarlı trafik kazasına karıştığı, yapılan alkol muayenesine göre 2.97 promil alkollü olduğunun tespit edilmesi üzerine, Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığının 17.06.2016 tarihli ve 2016/20645 soruşturma, 2016/6524 esas, 2016/5304 sayılı iddianamesi ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı yapılan yargılama neticesinde 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca neticeten hükmedilen 4 ay 15 gün hapis cezasının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Eskişehir 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.06.2016 tarihli ve 2016/513 esas, 2016/544 karar sayılı kararının 11.07.2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 24.12.2017 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbarı üzerine, Eskişehir 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.06.2021 tarihli ve 2021/872 esas, 2021/1194 karar sayılı kararıyla hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca neticeten 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, söz konusu kararın istinaf edilmeksizin 23.09.2020 tarihinde kesinleştiği, ancak aynı eylem nedeniyle, daha önceden Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 16.06.2016 tarihli ve 2016/20644 soruşturma, 2016/6435 esas, 2016/5233 sayılı iddianame ile açılan dava üzerine yapılan yargılama neticesinde Eskişehir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.06.2021 tarihli ve 2021/872 esas, 2021/1194 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca neticeten 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, itiraz edilmeksizin 08.09.2021 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.

4. Aynı fiil nedeniyle aynı sanık hakkında ikinci kez ceza verilemeyeceğinin gözetilmemesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Eskişehir 7.Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.09.2020 tarihli ve 2020/281 Esas, 2020/635 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin hükümlü hakkında cezanın kaldırılmasını gerektirdiğinden;

Sanık hakkındaki kararın, hüküm fıkrasının, “1-Sanık hakkında aynı fiili nedeniyle daha önceden açılmış bir dava ve verilmiş bir karar bulunduğu anlaşıldığından, ikinci defa açılan davanın, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin yedinci maddesi gereğince reddine,
2-Yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesine; müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

05.09.2023 tarihinde karar verildi.