YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4207
KARAR NO : 2023/3133
KARAR TARİHİ : 19.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/459 E., 2021/555 K.
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
İNCELEME KONUSU
KARAR : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
KANUN YARARINA
BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken … kullanma suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/3-2, 62/2 ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İzmir(Kapatılan) 22. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/357 esas, 2014/909 sayılı kararının 11/07/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 06/06/2015 tarihinde kasten işlediği suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanması ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/3-2, 62/2. maddeleri ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 251/3-son cümlesi uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/07/2021 tarihli ve 2021/459 esas, 2021/555 sayılı kararının istinaf edilmeksizin 15/12/2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 06/05/2022 tarihli ve 94660652-105-35-3255-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 08/06/2022 tarihli ve KYB- 2022/69789 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 08/06/2022 tarihli ve KYB- 2022/69789 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

“5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun’un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirilerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkında hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, suçun işleniş şekli, suçun işlenmesindeki özellikler, alkol oranı, meydana gelen tehlike veya ve zararın ağırlığı şeklinde açıklanması geri bırakılan ilk hükümden farklı bir gerekçeyle temel cezada teşdit uygulanmak suretiyle ve sonuç cezanın da hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”

Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. Alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken … kullanma suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/3-2, 62/2 ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İzmir (Kapatılan) 22. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/357 esas, 2014/909 sayılı kararının 11/07/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 06/06/2015 tarihinde kasten işlediği suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanması ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/3-2, 62/2. maddeleri ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 251/3-son cümlesi uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/07/2021 tarihli ve 2021/459 esas, 2021/555 sayılı kararının istinaf edilmeksizin 15/12/2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleşmiştir.

2.5271 sayılı Kanun’un, “Hükmün açıklanması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması” başlıklı 231 inci maddesinin, inceleme konusu ile ilgili olan on birinci fıkrasında;

(11)Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkûmiyet hükmü kurabilir.” şeklindeki düzenlemeye yer verilmiştir.

3.İlgili düzenlemeye göre; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun’un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirilerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkında hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, suçun işleniş şekli, suçun işlenmesindeki özellikler, alkol oranı, meydana gelen tehlike veya ve zararın ağırlığı şeklinde açıklanması geri bırakılan ilk hükümden farklı bir gerekçeyle temel cezada teşdit uygulanmak suretiyle ve sonuç cezanın da hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

III. KARAR
1.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2.İzmir 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/07/2021 tarihli ve 2021/459 esas, 2021/555 sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

19.09.2023 tarihinde karar verildi.