YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3871
KARAR NO : 2023/4951
KARAR TARİHİ : 13.11.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkmesi
SAYISI : 2015/583 E., 2016/191 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
KARAR : Davanın kısmen kabulü
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Mahkemece kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası gereği yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 nci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Davacı vekili 23.12.2015 tarihli dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2015/325 esas 2015/325 karar sayılı dosyasında yargılandığını, beraat ettiğini yargılama esnasında 12.07.2015 tarihinde tutuklandığını, 03.12.2015 tarihinde tahliye edildiğini, müvekkilinin yargılama esnasında haksız tutuklama nedeniyle 20.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 40.000 TL tazminata tutukluluk tarihinden itibaren yasal faiz işletilerek davalıdan alınarak müvekkiline verilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini, talep etmiştir.
2.Davalı vekili 28.01.2016 havale tarihi cevap dilekçesinde özetle; davanın reddini, öne sürmüştür.
3.Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.04.2016 tarihli ve 2015/583 Esas, 2016/191 Karar sayılı kararı ile; davanın kısmen kabulü ile 4.802,56 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminata tutuklama tarihinden faizi ile birlikte verilmesine karar verilmiştir.
4.Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.04.2016 tarihli ve 2015/583 Esas, 2016/191 Karar sayılı kararının davalı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 28.03.2022 tarihli ve 2020/11319 Esas, 2022/2411 Karar sayılı kararı ile; davalı vekilinin temyiz dilekçesinin davacı vekiline tebliğ edildiğine ilişkin belgeye dosya içerisinde rastlanılmadığı anlaşıldığından, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin davacı vekiline tebliğ edilmiş ise tebligat parçalarının dosyaya konulması, edilmemiş ise temyiz dilekçesi tebliği ile katılma yoluyla kararı temyiz etmesi halinde temyiz dilekçeleri ve düzenlenecek ek tebliğname ile birlikte iade edilmesinin temin gerektiğinden bahisle tevdiine karar verilmiştir.
5.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığın 30.11.2020 tarihli tebliğnamesi ile davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması talep edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Davalı vekilinin temyiz istemi;
Mahkemece eksik inceleme yapıldığını, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğunu, öne sürmüştür.
III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Davacının tazminata esas Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/325 Esas – 2015/325 Karar sayılı dava dosyasında uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan yargılandığı, 11.07.2015 – 03.12.2007 tarihleri arasında gözaltı ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 11.12.2015 tarihinde kesinleştiği ve davanın 5271 sayılı Kanunun 142 inci maddesinin birinci fıkrasında belirlenen süre içerisinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, davacının tutukluluğunun infaz gördüğü ve bu tutuklamanın mahsup edilmediği, derdest dosya bulunmadığını, davacının tazminata esas dosyada ödediği vekalet ücretinin maddi tazminat kapsamında değerlendirilemeyeceği, sosyal ve ekonomik durumu gereği 4.802,56 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/325 Esas – 2015/325 Karar sayılı dava dosyasında uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan yargılandığı, 11.07.2015 – 03.12.2007 tarihleri arasında 145 gün gözaltı ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 11.12.2015 tarihinde kesinleştiği ve davanın 5271 sayılı Kanunun 142 inci maddesinin birinci fıkrasında belirlenen süre içerisinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmıştır.
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilmek suretiyle, hak ve nefaset ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak ve emsal uygulamaların da altında olacak şekilde eksik manevi tazminata hükmolunması, temyiz eden sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Davalı vekilinin temyiz talebi yönünden;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, incelenen dosya kapsamına göre delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilmek suretiyle, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir manevi tazminat tayin edilmesi gerekirken eksik manevi tazminata hükmedildiğinden davalı vekilinin manevi tazminatın fazla olduğuna yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiş ve asgari ücreti aşan bir geliri olduğunu belgeleyemeyen davacı lehine asgari ücret üzerinden hesaplanan maddi tazminat miktarında isabetsizlik görülmemiş olup, kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.04.2016 tarihli ve 2015/583 Esas, 2016/191 Karar sayılı kararında davalı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesi neticesinde herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.11.2023 tarihinde karar verildi.