Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2022/2264 E. 2022/11009 K. 29.12.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/2264
KARAR NO : 2022/11009
KARAR TARİHİ : 29.12.2022

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, mahkemece genel hükümlerine göre yargılamaya devam edilip karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağına ilişkin takdiri olduğu anlaşılarak yapılan incelemede; Olay günü sanık …’ın idaresindeki kamyon ile, meskun mahal içinde, tek yönlü, asfalt kaplama, yolda seyir halindeyken, karşıdan gelen … trafiğinin kullandığı yol bölümüne girerek ters yönde seyir halinde 20 m kadar gittikten sonra orta refüj aralığına yaklaşarak dönüş manevrası yapmak isteği esnada kendi yol şeridinde ilerleyen temyiz dışı sürücü …’ın kullandığı motosikletin kamyonun sol yan kısımlarına çarpması sonucu sanığın asli kusuru ile motosiklette yolcu olarak bulunan …’nun hayati tehlikeye neden olmaz, basit tıbbi müdahale ile giderilemez, kırığın hayati fonksiyonlara etkisi orta (3) derece olacak, yüzde sabit iz kalacak ve organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine sebebiyet verecek nitelikte yaralanmasına neden olduğu olayda;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın oluşa, lehe hükümlerin uygulanmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında kurulan hükümde, TCK’nın 89/1. maddesi gereği belirlenen temel ceza olan 10 ay hapis cezasının TCK 61/6. maddesine aykırı olarak, 89/3-b. maddesi gereği 1 kat oranda arttırımı sırasında 20 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilmesi, aynı Kanunun 22/3. maddesi gereği yarı oranında arttırımı sırasında 30 ay hapis cezası yerine 2 yıl 6 ay hapis cezasına ve 62 maddesi gereği 1/6 oranında indirimi sırasında 25 ay hapis cezası yerine 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında tayin edilen ceza üzerinden takdiri indirim uygulanması sırasında dayanak madde olan TCK’nın 62/1. madde fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,3- TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca “Belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebilir” açık hükmü karşısında, sanık hakkında sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi gerekirken, sürücü belgesine el konulmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (2), (3), (4), (6) ve (7). paragrafları hükümden çıkartılarak yerine “sanık hakkında belirlenen temel cezanın, TCK’nın 89/3-b-son maddesi gereğince bir kat arttırılması sonucu 20 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,somut olayda bilinçli taksir koşulları bulunduğundan TCK’nın 22/3 maddesi gereği yarı oranında arttırılması ile 30 ay aynı Kanunun 62/1. maddesi gereği 1/6 oranında indirim sonucu 25 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK’nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin 2 yıl süreyle geri alınmasına” ibarelerinin yazılması ve hükmün diğer kısımları aynı kalmak suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.