YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/2157
KARAR NO : 2023/431
KARAR TARİHİ : 15.02.2023
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Batı 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.12.2015 tarihli ve 2014/794 Esas, 2015/907 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 51 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince verilen cezanın ertelenmesine ve üçüncü fıkrası gereği 1 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verilmiştir.
2. … Batı 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.12.2015 tarihli ve 2014/794 Esas, 2015/907 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin, 07.07.2021 tarihli ve 2019/9153 Esas, 2021/5641 Karar sayılı kararı ile özetle sanığın yargılama konusu eylemi yönünden 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi kapsamında basit yargılama usûlünün uygulanabilir hâle geldiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. … Batı 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.12.2021 tarihli ve 2021/547 Esas, 2021/1060 Karar sayılı kararı ile Dairemizin bozma kararına uyularak, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 51 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince verilen cezanın ertelenmesine ve üçüncü fıkrası gereği 1 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 14.04.2022 tarihli ve 2022/1602 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
1. Sanığın kazayı engellemek için üzerine düşen yükümlülükleri yerine getirdiğine,
2. TCK’nın 22 inci maddesinin altıncı fıkrasının uygulanması gerektiğine,
ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. … Batı 9. Asliye Ceza Mahkemesi gerekçesinde; ” … suç tarihinde sanığın kendisine ait küçükbaş hayvanları . Mahallesi’nde . karayolunda yolu karşıdan karşıya geçirdiği sırada gerekli önlemleri almayarak tedbirsiz ve dikkatsiz davranması neticesi … istikametinden . istikametine doğru seyir halinde olan katılan …’in . plakalı otomobili ile karayolu üzerinde bulunan küçükbaş hayvanlara çarpması sonucu adli tıp raporuna göre basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandığı, sanık alınan savunmasında elinde fener olduğunu, araçlara fenerle işaret verdiğini söylese de, soruşturma aşamasında alınan olayın hemen sonrasındaki ifadesinde elinde el feneri ya da aydınlatıcı olmadığını, cep telefonu ışığı ile gelen araçları uyarmaya çalıştığını beyan etmiş, dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın küçükbaş hayvanlarını karayolunda karşıdan karşıya geçirmeye çalıştığı sırada dikkatsiz ve tedbirsiz davranışı neticesi katılanın yaralanmasına sebebiyet verdiği sonuç ve kanaatine varılarak, katılanın şikayetçi olup uzlaşmak istemediği anlaşılmakla sanığın sübut bulan taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olmak suçundan cezalandırılmasına dair karar verilmiştir.” denilmiştir.
2. Sanık, soruşturma aşamasında kolluk tarafından alınan ifadesinde “… olay günü 260 adet hayvanı otlamaktan geliyordum, .Mevkiine geldiğimde hayvanları yolun karşısına geçirmeye başladım, elimde el feneri ya da aydınlatıcı bulunmasa da cep telefonu ışığı ile gelen araçları uyarmaya çalışıyordum, aynı zamanda . mahallesinde ikamet eden . isimli şahsın aracını durdurup farlarını aydınlatmak için kullanıyordum, bu sırada … tarafından gelen ilk önce plakasını göremediğim bir … hızla geldi, sürünün içine girdi…” şeklinde beyanda bulunduğu, yargılama aşamasında alınan beyanında ise ” Ben 240 civarındaki koyunumu karşıdan karşıya geçirirken el işareti ile soldan gelen araçları durdurdum, müşteki aracıyla sağ taraftan geliyormuş ona da işaret verdim işaretimi dikkate almadı, elimde fener vardı fenerle işaret ettim, müşteki zaten kapı komşumdur, aramızda önceye dayalı husumet vardı, bu nedenle işareti dikkate almadan sürünün içine daldı, 22 adet küçük baş hayvanım telef oldu, kaza sonrası gelen görevlilere el fenerim olduğunu söylemeyi panik halinde olduğum için unuttum, o anda yalnızdım.” şeklinde savunmada bulunmuştur.
3. Katılan …’in aşamalarda şikayetçi olduğu, davaya katılma talebinde bulunduğu ve uzlaşmayı kabul etmediği görülmüştür.
4. Katılan … hakkında … Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 27/11/2014 tarihli raporda, yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğu belirtilmiştir.
5. Kolluk güçlerince tanzim olunan 08.08.2014 Tarihli Trafik Kazası Tespit Tutanağına göre, katılanın idaresindeki otomobili ile meskun mahal dışında, bölünmüş, asfalt kaplama, 7 metre genişliğinde, aydınlatma bulunmayan yolda gece vakti, açık havada seyri sırasında olay mahalline geldiğinde gidiş istikametine göre yolun sağ tarafından sol tarafına doğru sanığın tek başına ve el feneri kullanmaksızın idare ettiği 260 adet küçükbaş hayvan sürüsünün karşıdan karşıya geçmeye çalışırken sanığın aracıyla sürücünü içine girdiği ve 15 adet küçükbaş hayvana çarparak durduğu, 8 adet hayvanın telef olduğu, 7 adet hayvanın da yaralandığı olayda, sanığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 69 uncu maddesinde belirtilen hayvan sürücülerine ait diğer kusurlardan ve karayolları Trafik Yönetmeliğinin 139 uncu maddesinin b bendi gereği kusurlu olduğu, katılanın ise Karayolları Trafik Kanununun 52 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi gereği kusurlu olduğunun belirtildiği görülmüştür.
6. Tanık İlahi K. beyanı dosya kapsamında bulunmaktadır.
7. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen bozma ilâmına uyulmasına karar verilmekle, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi kapsamında basit yargılama usulünün uygulanmaması takdir kılınmıştır.
II. GEREKÇE
A. Sanığın Kazayı Engellemek İçin Üzerine Düşen Yükümlülükleri Yerine Getirdiği Yönünden
Kolluk güçlerince tanzim olunan 08.08.2014 Tarihli Trafik Kazası Tespit Tutanağında belirtildiği üzere, Karayolları Trafik Kanununun 69 uncu maddesinde ” Yerleşim birimleri dışındaki karayolunda, taşıt yolu üzerinde zorunlu haller dışında hayvan bulundurmak, karayollarının yasaklanmamış, kesimlerinde ise hayvanla çekilen veya elle sürülen araçları,hayvanları,hayvan sürülerini ve binek hayvanlarını trafik kurallarına uymadan sürmek ve bunları sürme yeteneğinden yoksun kimselerin yönetimine vermek veya başı boş bırakmak yasaktır.” şeklinde düzenleme gereğince sanığın idaresindeki sürüyü kontrolsüz şekilde kara yoluna soktuğu ve gerekli tedbirleri almayarak katılanın sürüye çarpmasına sebep olduğu, düzenlenen tutanağın oluş ve dosya kapsamı ile uyumlu olduğu, kusur durumunu kesin bir şekilde tespit ettiği anlaşılmakla, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. TCK’nın 22 inci Maddesinin Altıncı Fıkrasının Uygulanması Gerektiği Yönünden
5237 sayılı Kanunun 22 nci maddesinin altıncı fıkrasının uygulanabilmesi için taksirle hareket sonucu neden olunan neticenin, münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, meydana gelen kaza sebebiyle sanığın koyunlarının zarar gördüğü olayda; anılan maddede öngörülen koşulların oluşmadığı anlaşıldığından, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
C. Diğer Temyiz Nedenleri Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve Kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Batı 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.12.2021 tarihli ve 2021/547 Esas, 2021/1060 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.02.2023 tarihinde karar verildi.