YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1891
KARAR NO : 2023/1036
KARAR TARİHİ : 30.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Sanık hakkında Dairemizin bozma ilamı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.11.2015 tarihli ve 2015/208 Esas, 2015/421 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 89 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca 270 tam gün karşılığı adli para cezası, 89 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (b) ve (d) bendi uyarınca (1/2) artırım yapılarak 405 tam gün, 22 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca (1/3) artırım yapılarak 540 tam gün karşılığı cezalandırılmasına, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca bir gün karşılığı 20 TL dan paraya çevrilerek, 10.800,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.11.2015 tarihli ve 2015/208 Esas, 2015/421 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 07.05.2019 tarihli ve 2017/8647 Esas, 2019/5768 Karar sayılı kararı ile özetle kaza anında 0.93 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık hakkında, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. … 2. Asliye Ceza Mahkemesi Dairemizin bozma ilamına uyarak, gereklerini yerine getirmiş ve sanık hakkında taksirle yaralama suçundan 15.10.2020 tarih, 2019/434 Esas, 2020/504 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, uyarınca 270 tam gün karşılığı adli para cezası, 89 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (b) ve (d) bendi uyarınca (1/2) artırım yapılarak 405 tam gün karşılığı, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca bir gün karşılığı 20 TL dan paraya çevrilerek, 8.100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4. Mahkemenin ilk bozma ilamımız üzerine verdiği ikinci hüküm (Hukuki Sürecin 3 numaralı bendindeki), sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmiş, Dairemiz 16.09.2021 tarih,
2021/2166 Esas, 2021/5938 Karar sayılı kararı ile sair yönleri incelenmeksizin basit yargılama usulü yönünden yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. … 2. Asliye Ceza Mahkemesi 30.11.2021 tarih, 2021/437 Esas, 2021/551 karar sayılı kararı ile dairemizin bozma ilamına uyulmasına ve tensip zaptı ile gelinen aşama itibari ile takdiren genel hükümlere göre yargılama yapılmasına karar vererek sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinin birinci fıkrası, uyarınca 270 tam gün karşılığı adli para cezası, 89 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (b) ve (d) bendi uyarınca (1/2) artırım yapılarak 405 tam gün karşılığı 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca bir gün karşılığı 20 TL dan paraya çevrilerek, 8.100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
6. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 12.04.2022 tarihli onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Sanık müdafiinin Temyiz Sebebi;
Kusura, keşif yapılmadığına, takdiri indirim maddesinin uygulanmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmediğine,
ilişkindir.
B.Katılan vekilinin Temyiz Sebebi;
Sanığın alkollü olması nedeni ile bilinçli taksir koşullarının oluştuğuna, cezanın az olduğuna, sürücü belgesinin olmadığına, zararı karşılamadığına,
ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde, saat 05:45 sıralarında sanığın idaresindeki aracı ile hız limitinin 70 km/s olduğu meskun mahalde, kaza anında 0.93 promil alkollü olarak seyir halinde iken, Kredi Yurtlar Kurumu önündeki simit tezgahına aracındaki simitleri bırakmak için kamyonetini park ederek, kamyonetin arkasında bulunan simitleri yol kenarındaki simit tezgahına bırakmak isteyen katılana çarpması sonucu katılanın yüzde sabit iz ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.
2. Sanık, alınan savunmasında “… olay tarihinde Ases Ocakbaşı restarontta müzisyen olarak çalışıyordum. Güneş doğmak üzereydi. Ben gece hiç uyumamıştım ve alkollüydüm. Güneşin yansıyan ışıklarından müştekiyi göremedim. Olay nedeniyle pişmanım. Öncelikle beraatime karar verilmesini aksi halde lehime olan hükümlerin uygulanmasını talep ederim, HAGB hükmünün uygulanmasını kabul ediyorum. ” demiştir.
3. Katılan aşamalardaki ifadelerinde özetle “… Ön kapıyı açarak indim, arkadaki kapıyı açtım. Simitleri saydım, kutuya koydum, araçtan kutuyu alıp yola bir adım attığımda sanığın kullandığı araba bana çarptı, dizim iki aracın arasında kaldı. olay sırasında stop lambaları yanıyordu, dörtlüleri yanıyordu ve uygun yere park etmiştim. Olay nedeniyle bacağımdan yaralandım. Şuanda yüzde 50 kullanabiliyorum, tamamen düzelebilmesi için ciddi ve masraflı bir ameliyat geçirmem gerektiğini doktorlar söylediler. Sanık benim herhangi bir zararımı karşılamadı. Bu olay nedeniyle sanıktan şikayetçiyim. Davaya katılma talebim vardır, uzlaşmak istemiyorum …” demiştir.
4. Kaza Tespit Tutanağında, 2918 sayılı Karayolları Trafik Yönetmeliği’nin 84 üncü maddesinde düzenlenen “…taşıt yolu dışında kurallara uygun park etmiş araçlara arkadan çarpma..” kusurunu işlediğinden tamamen kusurlu olduğu şeklinde düzenlenmiştir.
5. Katılanın yaralanması ile ilgili olarak … İlçe Devlet Hastanesinden alınan doktor raporunda, yaralanmanın yüzde sabit iz bırakacak nitelikte ve kemik kırığının hayati fonksiyonlarına etkisi ağır (4.derece) derecede olduğu şeklindedir.
6. Sanığın kazadan 3 saat sonra alınan alkol muayene raporunda 0.48 promil alkollü olduğu, olay saati olan 05:45 itibari ile ATK kiriterlerine göre sanığın 0,93 civarında promil miktarının bulunduğu anlaşılmıştır.
7. Sanığın güncel adlî sicil kayıt örneği, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin olunarak dava dosyasına eklenmiş ve sabıka kaydının olmadığı görülmüştür.
IV. GEREKÇE
Sanık müdafiinin Temyiz sebepleri Yönünden,
Sanık idaresindeki … ile olay tarihinde, saat 05:45 sıralarında hız limitinin 70 km/s olduğu meskun mahalde ve kaza anında 0.93 promil alkollü olarak seyir halinde iken, kaza tespit tutanağına göre katılanın kamyoneti yol kenarına trafik kurallarına uygun bir şekilde park ettiği, aracın arkasına geçerek, kamyonetten simitleri aldığı sırada, sanığın direksiyon hakimiyetini kaybederek katılana çarpması sonucu katılanın yaralanmasına tam kusurlu olarak neden olduğu olayda, Mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik olmadığından, hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.
Katılan vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden,
Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre 1.00 promilin altında alkollü olmanın veya salt ehliyetsiz … kullanmanın bilinçli taksir koşullarını oluşturmadığı, olay anında 0.93 promil alkollü olan ve sürücü belgesi bulunmayan sanığın … kullanmayı bilmediğine ilişkin bir delil ve iddianın bulunmadığı anlaşılmakla, Mahkemenin bilinçli taksir hükümlerini uygulamamasında, tam kusurlu olan sanık hakkında verilen cezanın miktarında hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 2. Asliye Ceza Mahkemesi 30.11.2021 tarih, 2021/437 Esas, 2021/551 Karar sayılı kararında sanık müdafii ve katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.03.2023 tarihinde karar verildi.