YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1557
KARAR NO : 2023/2272
KARAR TARİHİ : 21.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
İNCELEME KONUSU KARAR: Mahkûmiyet
İstanbul 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.09.2021 tarihli ve 2021/112 E., 2021/452 K. sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının yollamasıyla ikinci fıkrası uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanunun 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 21.10.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 08.12.2022 tarih ve 94660652-105-34-27572-2021-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.02.2022 tarihli ve KYB-2022/11357 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.02.2022 tarihli ve KYB-2022/11357 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“…Dosya kapsamına göre, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 14/02/2019 tarihli ve 2019/28916 soruşturma, 2019/8205 esas, 2019/5675 sayılı iddianame ile açılan dava üzerine İstanbul 6. Asliye Ceza Mahkemesince mahkumiyet kararı verilmiş ise de, sanığın yargılamaya konu eylemi hakkında daha önceden İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 29/04/2019 tarihli ve 2019/71940 soruşturma, 2019/21296 esas, 2019/14386 sayılı iddianamesi ile sanık hakkında açılan dava üzerine yapılan yargılama neticesinde İstanbul 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/02/2021 tarihli ve 2019/504 esas, 2021/120 sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verildiği ve her iki hükmün de istinaf edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde yer alan, “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” şeklindeki düzenleme gereğince mükerrer açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir….”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin;
“Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
2. 5271 .ayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin yedinci fıkrasının;
“Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine kararı verilir”
Şeklinde düzenlenmiştir.
3. İncelenen dosyaların içeriğine göre; sanığın 14.12.2018 tarihinde idaresindeki … ile gece vakti seyir halinde iken maddi hasarlı trafik kazasına karıştığı, yapılan alkol muayenesine göre 2.29 promil alkollü olduğunun tespit edilmesi üzerine, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 29.04.2019 tarihli ve 2019/14386 sayılı iddianamesiyle sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı açılan dava sonunda, İstanbul 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.02.2021 tarihli ve 2019/504 esas, 2021/120 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanunun 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının yollamasıyla ikinci fıkrası, 5271 sayılı Kanunun 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanunun 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, söz konusu kararın istinaf edilmeksizin 08.09.2021 tarihinde kesinleştiği, ancak aynı eylem nedeniyle İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 14.02.2019 tarihli ve 2019/5675 soruşturma sayılı iddianamesiyle açılan davada, İstanbul 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.09.2021 tarihli ve 2021/112 E., 2021/452 K. sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının yollamasıyla ikinci fıkrası uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanunun 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 21.10.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
4. Aynı fiil nedeniyle aynı sanık hakkında ikinci kez ceza verilemeyeceğinin gözetilmemesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. İstanbul 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.09.2021 tarihli ve 2021/112 E., 2021/452 K. Sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin daha hafif bir cezayı gerektirdiği belirlendiğinden;
Sanık hakkındaki kararın, hüküm fıkrasının, “1-Sanık hakkında aynı fiili nedeniyle daha önceden açılmış bir dava ve verilmiş bir karar bulunduğu anlaşıldığından, ikinci defa açılan davanın, CMK’nın 223/7. maddesi gereğince reddine, 2-Yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesine; müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.