YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/115
KARAR NO : 2023/4938
KARAR TARİHİ : 13.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/1320 E., 2020/1023 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, aynı Kanun’un 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı vekili 09.11.2018 tarihli dava dilekçesinde özetle; “Müvekkilin beraatine karar verilen ceza dosyası kapsamında kaçakçılık suçundan müvekkile ait 180 adet av tüfeğine haksız olarak el konulması sebebiyle müvekkilin uğradığı zararın karşılığı olarak 170.390,40 TL maddi, 500.000,00 TL manevi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile (mahkeme aksi kanaatte ise dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile) birlikte davalıdan alınarak müvekkile ödenmesine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ederiz.” şeklinde beyanda bulunmuştur.
2. Davalı vekili 21.12.2018 tarihli cevap dilekçesinde özetle; “Davanın süreden reddi gerekmektedir. Davacının yargılaması esnasında yasalara ve diğer hukuk kurallarına aykırı herhangi bir işlem yapılmamıştır. Talep edilen tazminat miktarları çok fazladır. Maddi zararların ayrıca ispatlanması gerekmektedir. Davacının davaya muvafakatinin olup olmadığı araştırılmalıdır.” şeklinde beyanda bulunmuştur.
3. … Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.01.2019 tarihli ve 2018/333 Esas, 2019/19 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.
4. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 10.07.2020 tarihli ve 2019/1320 Esas, 2020/1023 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 23.12.2021 tarihli ve 2020/94107 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı vekilinin temyiz istemi; kesinleşmiş gerekçeli karar dava tarihinden 1 gün önce tebliğ edildiğinden davanın süresinde açıldığının kabulünün gerektiğine, ilişkindir.
III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Davacı (sanık) hakkında 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan dolayı yapılan yargılama neticesinde davacı hakkında 29.01.2014 tarihinde beraat kararı verildiği, yapılan temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay 7. Ceza Dairesi Başkanlığının 26.09.2017 tarih, 2016/2667 E., 2017/6810 K. sayılı ilamıyla söz konusu hükmün onanarak kesinleştiği, davacı vekili tarafından 09.11.2018 tarihinde koruma tedbiri nedeniyle tazminat davası açmış olduğu, 5271 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca koruma tedbiri nedeniyle tazminat davasının “Karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabilir.” şeklindeki amir hüküm gereğince 3 ay ve 1 yıllık hak düşürücü süreler içerisinde söz konusu davanın açılmadığı sonuç ve kanaatine varıldığından davanın reddine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince verilen kararla ilgili olarak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmamıştır.
IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan Şemdinli Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/24 E., 2014/37 K. sayılı ceza dosyası kapsamında, davacıya ait olduğu belirtilen 180 adet av tüfeğine kaçakçılık suçundan el konulduğu, yapılan yargılama sonunda davacının beraatine ve suça konu silahların kaçak olmadığı anlaşılmakla karar kesinleştiğinde sahibine iadesine karar verildiği, kararın 26.09.2017 tarihinde kesinleştiği, davanın 5271 sayılı Kanun’a tabi olduğu anlaşılmıştır.
Davacı vekilinin temyiz istemi yönünden
Tazminata esas ceza davalarındaki kararın 26.09.2017 tarihlerinde kesinleşmesinin ardından 5271 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinin birinci fıkrasında öngörülen 1 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 09.11.2018 tarihinde dava açılması nedeniyle dava açma süresinin geçtiği anlaşıldığından davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 10.07.2020 tarihli ve 2019/1320 Esas, 2020/1023 Karar sayılı kararında davacı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.11.2023 tarihinde karar verildi.