Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2022/100 E. 2023/5510 K. 11.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/100
KARAR NO : 2023/5510
KARAR TARİHİ : 11.12.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/3934 E., 2020/1732 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine verilen Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 10.07.2020 tarihli ve 2018/3934 Esas, 2020/1732 Karar sayılı kararının davacı vekili ve davacı vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:

A. Davacı vekilinin temyiz isteği yönünden;
Vekâletnamesinde temyizden feragat yetkisi bulunan davacı vekilinin, kanunî süresi içinde öne sürdükten sonra, 20.05.2021 tarihli dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 266 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle dava dosyasının, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,

B. Davalı vekilinin temyiz isteği yönünden;
Karar tarihi itibarıyla temyiz kesinlik sınırının 72.070,00 TL olduğu; “kasten öldürme” suçundan 13.11.2013 – 16.10.2014 tarihleri arasında 337 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 29.483,39 TL olması nedeniyle davalı açısından hükmün kesin nitelikte olduğu anlaşılmıştır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun’un 42 nci maddesi ile değişik 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 298 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.12.2023 tarihinde karar verildi.