YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9967
KARAR NO : 2023/3286
KARAR TARİHİ : 25.09.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/2059 E., 2020/282 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı vekili 08.10.2018 tarihli dava dilekçesinde özetle; “Müvekkilin beraatine karar verilen ceza dava dosyası kapsamında terör örgütüne bilerek yardım etme suçundan tutuklanması sebebiyle sahibi olduğu ve yönettiği işletmelerin zarara uğramasından kaynaklı 10.000.000,00 TL maddi, 10.000.000,00 TL manevi tazminatın tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesini arz ve talep ederim.” şeklinde beyanda bulunmuştur.

2. Davalı vekili 17.10.2018 tarihli cevap dilekçesinde özetle; “Dava süresinde açılmamıştır. İddia edilen zararlara ilişkin delil sunulmamıştır. Talep edilen tazminat miktarları fahiştir. Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davalarında kanuni faize hükmedilemez.” şeklinde beyanda bulunmuştur.

3. Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.03.2019 tarihli ve 2018/224 Esas, 2019/73 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

4. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 14.02.2020 tarihli ve 2019/2059 Esas, 2020/282 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davalı vekilinin istinaf başvurusunun maddi tazminat yönünden usulden reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun maddi tazminat yönünden düzeltilerek esastan reddine, davalı vekili ve davacı vekilinin istinaf başvurularının manevi tazminat yönünden düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 03.12.2021 tarihli ve 2020/60122 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdii edilmiştir.

IV. GEREKÇE
Davanın maddi ve manevi tazminat talebine ilişkin olduğu halde kesinlik sınırının hükmedilen tazminat miktarının tamamına göre değerlendirilerek hükmün tamamı hakkında inceleme yapılması gerekirken, istinaf incelemesi sırasında maddi ve manevi tazminat miktarlarının ayrı ayrı kesinlik sınırı bakımından değerlendirilmesi ile davalı vekilinin maddi tazminata ilişkin istinaf talebinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 341 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 279 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca usulden reddine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 14.02.2020 tarihli ve 2019/2059 Esas, 2020/282 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

25.09.2023 tarihinde karar verildi.