YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9651
KARAR NO : 2022/1100
KARAR TARİHİ : 15.02.2022
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3 maddesi delaletiyle 179/2, 53/1-2-3, 58/6 maddeleri gereği mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24.maddesi yeniden düzenlenmiş olan ”Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251.maddenin 1.fıkrasında yer alan ”Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir” şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağına ilişkin takdirinin olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın beraat kararı verilmesi ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Dosya içeriğine göre olay günü sanığın güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 2,29 promil alkollü olarak kullandığı otomobille çift taraflı maddi hasarlı trafik kazasına sebebiyet verdiği olayda;
Mahkemece 19/01/2016 tarihli karar ile sanığın neticeten 7 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anılan kararın yalnızca sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 02/03/2021 tarihli ve 2020/2705 esas, 2021/2197 karar sayılı ilamı ile kararın bozulduğu aleyhe temyiz olmadığından sanığın kazanılmış hakkı saklı tutularak yeniden hüküm kurulması gerektiğinden bahisle neticeten 7 aya hükmedilmesi esnasında uygulanan 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 223/6.maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 3.maddesinin başına ”1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi dikkate alınarak” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.