YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9595
KARAR NO : 2023/1976
KARAR TARİHİ : 05.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/294 E., 2021/382 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
KARAR : Davanın reddi

Mahkemece Dairemizce verilen bozma kararı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası gereği yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 nci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı vekili 14.04.2014 tarihli dava dilekçesinde özetle; “Müvekkilin beraatine karar verilen ceza dava dosyası kapsamında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan 08.10.2004 – 29.09.2005 tarihleri arasında tutuklu kalması sebebiyle oluşan zararının karşılığı olarak 30.000,00 TL maddi ve 60.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte müvekkile ödenmesini talep ederiz.” şeklinde beyanda bulunmuştur.

2. Davalı vekili 04.07.2014 tarihli cevap dilekçesinde özetle; “Davanın süresinde açılıp açılmadığı, davacının tutuklamaya kendi kusurlu hareketi ile sebebiyet verip vermediği, idarenin hizmet kusuru bulunup bulunmadığı araştırılmalıdır. Talep edilen tazminat miktarları fahiştir. Faiz istemi hukuka ve hakkaniyete aykırıdır.” şeklinde beyanda bulunmuştur.

3. Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.11.2015 tarihli ve 2014/251 Esas, 2015/510 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulü ile 4.064,42 TL maddi, 7.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.

4. Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.11.2015 tarihli ve 2014/251 Esas, 2015/510 Karar sayılı kararının davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 05.04.2021 tarihli ve 2019/4487 Esas, 2021/3197 Karar sayılı ilâmı ile; Van M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 30.09.2005 tarihli yazısının içeriğine göre, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasında davacı hakkında düzenlenen tutuklama müzekkeresinin hiç infaz görmediği dikkate alınarak, davacı lehine tazminat isteme koşullarının oluşmaması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi, gerekçeli karar başlığında, ”Dava” yerine ”Suç”, ”466 sayılı Kanun gereğince tazminat” olan dava türü yerine ”Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat” yazılması ile ”Suç Yeri: Van” ibaresine yer verilmesi, nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

5. Hukukî Süreç başlığı altında (4) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.

6. Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.07.2021 tarihli ve 2021/294 Esas, 2021/382 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.

7. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 02.12.2021 tarihli ve 2021/135251 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdii edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı vekilinin temyiz isteği; davacı tutuklu kaldığı halde ceza infaz kurumunun sehven düzenlenmiş olduğu yazıya itibar edilmesine, davalı lehine hükmedilen vekalet ücretine, ilişkindir.

III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
Yerel Mahkemenin Kabulü
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/240 Esas – 2006/112 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının teşekkül halinde uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan 08.10.2004 tarihinde tutuklanmasına karar verildiği, 29.09.2005 tarihinde ise tahliye edildiği, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 27.11.2006 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun’da öngörülen süre içinde davanın açıldığı, Van 3. Ağır Ceza Mahkemesinin cevabi yazısına göre, kesinleşmiş kararın … ya da müdafiine tebliğ edilmediği, ayrıca kesinleşmiş mahkeme kararını öğrendiklerine dair dosyada herhangi bir bilgi ya da belgenin bulunmadığının bildirildiği, kararın 30.11.2006 tarihinde kesinleştirildiği, adı geçenin tutuklulukta geçirdiği sürelerin başka cezasından mahsup edilmediği bildirilmiş ancak, Van M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 30.09.2005 tarihli yazısının içeriğine göre, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasında davacı hakkında düzenlenen tutuklama müzekkeresinin hiç infaz görmediği anlaşıldığından; davacının maddi ve manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/240 Esas, 2006/112 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının teşekkül halinde uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan 08.10.2004 tarihinde tutuklanmasına, 29.09.2005 tarihinde ise tahliyesine karar verildiği, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 27.11.2006 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun’da öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı anlaşılmıştır.

Davacı vekilinin temyiz isteği yönünden;
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/240 Esas, 2006/112 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının teşekkül halinde uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan 08.10.2004 tarihinde tutuklanmasına, 29.09.2005 tarihinde ise tahliyesine karar verildiği, Van M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 30.09.2005 tarihli yazısının içeriğine göre, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasında davacı hakkında düzenlenen tutuklama müzekkeresinin hiç infaz görmediği dikkate alınarak, davacı lehine tazminat isteme koşulları oluşmadığından davanın reddine karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

05.08.2017 tarihli 694 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile değişik, 5271 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinin dokuzuncu fıkrası uyarınca, tazminat davaları nedeniyle Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan nisbî avukatlık ücreti ödeneceği, ancak, ödenecek miktarın tarifede sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağı hususu dikkate alınarak, bu aralıktan fazla hesaplanan nisbî avukatlık ücreti yerine ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücrete hükmolunmasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.07.2021 tarihli ve 2021/294 Esas, 2021/382 Karar sayılı kararında davacı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesi neticesinde herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.06.2023 tarihinde karar verildi.