YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9498
KARAR NO : 2023/2529
KARAR TARİHİ : 04.09.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1490 E., 2021/1417 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf Başvurusunun Esastan Reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı 05.10.2020 tarihli dava dilekçesinde özetle; “uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak ve bulundurmak suçundan 24.05.2011-27.05.2011 tarihleri arasında gözaltına alındığını, 28.05.2011-21.09.2011 tarihleri arasında tutuklu kaldığını, yapılan yargılama neticesinde beraat ettiğini, kararın kendisine tebliğ edilmeden 31.02.2014 tarihinde kesinleştiğini, 02.10.2020 tarihinde karardan haberdar olduğunu belirterek haksız tutuklama tedbiri nedeniyle 100.000 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın gözaltına alındığı tarihten tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini” talep etmiştir.
2. Davalı vekili 02.11.2020 tarihli cevap dilekçesinde özetle; “davanın süresinde açılmadığını, tazminat talebinin yasal dayanaktan yoksun olduğunu, davanın reddi gerektiğini” beyan etmiştir.
3. Dinar Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.03.2021 tarihli ve 2020/62 Esas 2021/49 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.
4. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 29.09.2021 tarihli ve 2021/1490 Esas 2021/1417 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacının istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 30.11.2021 tarihli, davacının temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması görüşünü içerir tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı;hükmün temyizen incelenmesini talep etmiştir.
III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince; davaya konu olan Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.03.2014 tarih ve 2013/215 Esas 2014/67 Karar sayılı beraat kararının incelenmesinde; davacı sanık … hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak ve bulundurmak suçundan beraat kararı verildiği, kararın sanığın yokluğunda verildiği, beraat kararı temyiz edilmeksizin davacı yönünden 31.03.2014 tarihinde kesinleştiği, sanığın üzerine atılı suçtan dolayı 28.05.2011-21.09.2011 tarihleri arasında tutuklu kaldığı görülmüştür.
5271 sayılı CMK’nın 142/1 maddesine göre “Karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunabilir.” şeklinde düzenleme mevcut olduğu, buna göre kararın kesinleştiği 31.03.2014 tarihinden itibaren hesaplanan 1 yıllık hak düşürücü süreden sonra 05.10.2020 tarihinde açılan davanın süresinde açılmadığı anlaşılmakla tazminat taleplerinin süre yönünden reddine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince; mahkemenin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı, delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, kovuşturma sonucuna uygun olarak tazminat talebinin süre yönünden reddine yönelik oluşan kanaat ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından istinaf başvurusunda bulunan davacının istinaf talebi yerinde görülmemiş olmakla, 5271 sayılı CMK’nın 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.03.2014 tarih ve 2013/215 Esas, 2014/67 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak ve bulundurmak suçundan 24.05.2011-21.09.2011 tarihleri arasında 3 ay 27 gün gözaltı/tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, gözaltı/tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’a tâbi olduğu anlaşılmıştır.
5271 sayılı Kanun’un “Tazminat istemi” kenar başlıklı 142 inci maddesinin ilgili kısmı şöyledir:
“(1) Karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabilir….
Hükmü uyarınca somut olay değerlendirildiğinde; ilk derece mahkemesince, davacı sanık … hakkında yapılan yargılama neticesinde sanığın yokluğunda verilen beraat hükmünün temyiz edilmeksizin davacı yönünden 31.03.2014 tarihinde kesinleştiğinin kabulü ile süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkmesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamına göre; Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.03.2014 tarih ve 2013/215 Esas, 2014/67 Karar sayılı kararı ile davacı sanık … hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak ve bulundurmak suçundan yapılan yargılama sonucunda, davacı sanık ve müdafinin yokluğunda, Cumhuriyet savcısının huzurunda beraat kararı verildiği, her ne kadar mahkemece kesinleşme tarihi 31.04.2014 tarihi olarak belirlenerek 01.04.2014 tarihli kesinleşme şerhi düzenlenmiş ise de , dosya içerisinde bulunan tebliğ mazbatasına göre gerekçeli kararın davacı sanık müdafine 17.03.2016 tarihinde tebliğ edildiği görülmekle, hükmün kesinleşme tarihinin 25.03.2016 olması gerektiği, bu durumda yapılan inceleme de; davanın ise hak düşürücü bir yıllık süre geçtikten sonra 05.10.2020 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında bu husus sonuca etkili olmadığından davanın reddine dair verilen karara yönelik istinaf talebinin esastan reddi kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 29.09.2021 tarihli ve 2021/1490 Esas 2021/1417 Karar sayılı kararında davacı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Dinar Ağır Ceza Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.09.2023 tarihinde karar verildi.