YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8819
KARAR NO : 2022/131
KARAR TARİHİ : 11.01.2022
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 231/11 maddesi uyarınca açıklanması ile TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin 18.09.2008 yerine 10.2008 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak görülmüştür.
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesinde yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı ve bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verilip genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda 5237 sayılı TCK’nın 89/1,89/2-b,62/1,52/2 maddeleri gereğince 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ordu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2014 tarihli, 2014/32 esas, 2014/272 sayılı kararının 30.12.2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 23.08.2016 tarihinde TCK’nın 265/1 maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediği ve Perşembe Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 12.02.2020 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün açıklanmasına dair Ordu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.01.2021 tarihli ve 2020/422 esas, 2021/171 karar sayılı ilamını kapsayan dosya incelendi.
Sanığın müteahitliğini yaptığı menfez yapım işi sırasında harç karma makinasının kamyona el yordamıyla yüklenmesi sırasında makina üzerine düşen katılan işçinin hayati fonksiyonlarına etkisi 6. derece kırık olacak şekilde yaralandığı, makinanın araca yüklenmesi konusunda gerekli teknoloji desteği kullanmayan, uygun iş organizasyonu yapmadan makinanın elle yüklenmesi sırasında hiçbir güvenlik tedbiri almayan sanığın asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin cezanın az ve yetersiz olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istemeye uygun olarak, ONANMASINA; 11/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.