YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8564
KARAR NO : 2023/2236
KARAR TARİHİ : 20.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, aynı Kanun’un 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı 24.10.2017 tarihli dava dilekçesinde özetle; üzerine atılı suçtan dolayı 15.07.2016 tarihinde tutuklandığını, 31.05.2017 tarihinde tahliye edildiğini, 28.09.2017 tarihinde hakkında takipsizlik kararı verildiğini beyan etmiş, bu kapsamda haksız tutuklama nedeniyle 300.000,00 TL maddi ve manevi tazminatın ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
2. Davalı vekili 01.02.2018 tarihli cevap dilekçesinde özetle; davanın süresinde olup olmadığının, yetkili mahkemede açılıp açılmadığının ve 5271 sayılı Kanun’un 144 üncü maddesinde yer alan durumların oluşup oluşmadığının araştırılması gerektiğini, davacının zararını ispat etmediğini, tazminatın zenginleşme aracı olarak kullanılamayacağını, faiz talep edilemeyeceğini ve davanın reddi gerektiğini beyan etmiştir.
3. Patnos Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.06.2018 tarihli ve 2018/19 Esas, 2018/170 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.
4. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 19.12.2019 tarihli ve 2018/3325 Esas, 2019/1510 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacı vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
5.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 03.11.2021 tarihli tebliğnamesi ile temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasını talep etmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı vekilinin temyiz istemi; davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Patnos Ağır Ceza Mahkemesi gerekçesinde “Davacı …’nın Karayazı Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/132 soruşturma numaralı dosyası kapsamında 15/07/2016 tarihinde tutuklandığı ve 31/05/2017 tarihinde tahliye edildiği ve hakkında bahse konu soruşturma neticesinde Karayazı Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 28/09/2017 tarihinde ek takipsizlik kararı verildiği bu sebeple 15/07/2016 ve 31/05/2017 tarihleri arasında tutuklu kaldığı süreler için tazminat talebinde bulunduğu anlaşılmış ise de ;
Yargıtay 12.Ceza Dairesinin 18/06/2018 gün ve 2018/3806-6793 sayılı “Tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy 7.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/697 esas sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; davacının 13/11/2010 tarihinde tutuklanmasına 29/12/2010 tarihinde ise tahliyesine karar verildiği, Silivri 5 No.Lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü’nün 29/12/2010 tarihli yazısından tutuklama kararının infaz görmediği anlaşılmakla, davacının haksız şekilde tutuklu kalmadığı ve bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,” şeklindeki kararı ışığında yapılan incelemede;
Davacının bölgede gerçekleşen bir kısım yağma suçlarının faili olduğu yönündeki ikrarı üzerine , benzer yöntemle Karayazı ilçesinde gerçekleşen yağma olayının da faili olabileceği düşüncesi ile hakkında soruşturma işlemlerine başlanıldığı ve bu kapsamda Karayazı Sulh Ceza Hakimliğinin 2016/14 sorgu sayılı kararı ile 15/07/2016 tarihinde tutuklandığı , ancak tutuklama sırasında zaten ceza evinde olduğu, daha sona ise 31.05.2017 gün ve 2017/119 değişik iş sayılı karar ile de tahliyesine karar verildiği ancak yine başka suçtan tutuklu olmasından dolayı tahliye edilmediği ; Muş E Tipi kapalı ceza infaz kurumu müdürlüğünün 31/05/2017 günlü yazısından da açıkça anlaşıldığı üzere tutuklama kararının hiç infaz edilmediği anlaşılmakla,
İnfaz görmeyen tutukluluk kararından dolayı tazminat verilmesi mümkün olmadığından davacının davasının reddine karar vermek gerekmiştir.” denilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince verilen kararla ilgili olarak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Tazminat talebinin dayanağı olan Karayazı Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/132 Soruşturma sayılı soruşturma dosyası kapsamında, davacının nitelikli yağma suçundan 15.07.2016 tarihinde tutuklanmasına karar verildiği, 31.05.2017 tarihinde ise tahliyesine karar verildiği, ancak tutuklama müzekkeresinin infaz görmediği, yapılan soruşturma sonucunda hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, kararın 08.11.2017 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 142 inci maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı anlaşılmıştır.
2. Muş E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü’nün 23.03.2018 tarihli yazısına göre davacının tutuklama müzekkeresi infaz görmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 141 inci devamı maddelerinde düzenlenen koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemi koşullarının oluşmadığı anlaşılmakla, davanın reddine karar verilmesi hukuka uygun bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 19.12.2019 tarihli ve 2018/3325 Esas, 2019/1510 Karar sayılı kararında davacı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Patnos Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.